Onder den hiel

[p. 21]

II J. Simons
Dissonanten

‘LA GUERRE! Mais est-elle autre chose que ces disputes comiques d'enfants dont nous rions, sachant bien qu'elles sont éphémères et sans portée!’
Henry Bordeaux. La Jeunesse Nouvelle, bl. 246.

[p. 23]

Ignoto

Door het klein Normandisch stadje
Kruipt de lijkstoet grafwaarts toe;
't Is een koude winterhemel
En de trom slaat tap-tap-toe....

Wijl het moet, en onverschillig
Volgt de compagnie het lijk,
Van bedroefdheid of van deernis
Speur ik nergens blik noch blijk.

Vluchtling eerst-dan arm recruutje,
Viel hij ziek na korten tijd;
Zonder vrienden -onbekend nog,
Wien of er zijn doodgaan spijt?

't Paard alleene, dat de lijkkar
Trage trekt vooraan den stoet,
Nijgt, bij 't sein der treurklaroenen,
Dieper neer zijn ruigen snoet.

En ik peins op wat men vond, dààr
Op zijn hart, dien gelen brief,
Door een vrouwenhand geschreven:
‘'k Heb u, beste, toch zoo lief!..’

Barneville, 12 Dec. 1916.