Ontkennende en vragende wijze van spreken.
Het ontkennend woord niet wordt in het Papiamentsch vertaald met no. Het woord no wordt gewoonlijk geplaatst achter het persoonlijk voornaamwoord, dus voor de werkwoorden, b.v.
| Zij speelt met hem niet – El no ta hunga coe el. |
Het woord nooit vertaalt men in 't Papiamentsch met nunca en wordt achter het werkwoord geplaatst, b.v.
| Ik heb hem nooit gezien – Mi no a mir'e nunca. |
Niet meer wordt vertaald door no mas en wordt geplaatst:
No wordt duidelijk na het persoonlijk voornaamwoord geplaatst, terwijl mas helemaal achteraan komt te staan, b.v.
| Ik speel niet meer – Mi no ta hunga mas. |
In 't Papiamentsch zijn de vragende zinnen gewoonlijk aan andere zinnen gelijk, b.v.
| Ik eet – Mi ta come. |
| Eet ik? – Mi ta come? |
Alleen moet men dan den vragenden toon gebruiken.
Auteursrecht onbekend