Theoretische spraakkunst der Papiamentsche taal

Bijvoegelijke naamwoorden.

In het Papiamentsch ondergaan de bijvoegelijke naamwoorden geene verandering, en blijven dus dezelfde voor mannelijke zoowel als voor vrouwelijke of onzijdige zelfstandige naamwoorden, voor enkelvoudige zoowel als voor meervoudige woorden. Zoo zegt men:

De goede man – E bon homber.

De goede mannen – E bon hombernan.

De goede vrouw – E bon muher.

De goede vrouwen – E bon muhernan.

De bijvoegelijke naamwoorden worden doorgaans voor het zelfstandig naamwoord geplaatst, doch zoo er bij het bijvoegelijk naamwoord nog iets genoemd wordt, dat er van afhangt komt het na het zelfstandig naamwoord, b.v.

Een bij ieder bemind mensch – Un hende stimar pa tur hende.

[p. 6]

De bijvoegelijke naamwoorden, die eene afmeting aanduiden, komen ook achteraan, b.v.

Een tien voet hooge boom – Un paloe di diez pia haltoe.

Een spijker van vijf duim – Un claboe di sinco duim.

De bijvoegelijke naamwoorden kunnen ook als zelfstandig naamwoord gebruikt worden, b.v.

Het goede – Bon.

Worden de bijvoegelijke naamwoorden als zelfstandig naamwoord gebruikt, dan laat men het lidwoord gewoonlijk weg, gelijk men uit de bovenstaande voorbeeld zien kan. Ook kan men een bijvoegelijk naamwoord tot een zelfstandig maken door de achtervoegsels: eza, dad, ra, lidad, b.v.

mooi – bunita – schoonheid – buniteza.

zuiver – puro – zuiverheid – pureza

goed – bon – goedheid – bondad

hoog – halto – hoogte – haltura

verwaand – tribí – verwaandheid – tribilidad.