Het papieren gevaar. Verzamelde geschriften (1917-1947) (3 delen)
(2011)–Willem Pijper– Auteursrechtelijk beschermdTivoli-concert
| |
[pagina 774]
| |
Freule de Jonge zong het Rheinlegendchen beter dan de beide andere Mahler-liederen of de aria. In Kukuk und NachtigallGa naar voetnoot334 een ietwat overmatig scanderen zwaarlicht - wat na drie maten al monotoon wordt. Ook de expressie van ‘Liebst du-um Schönheit’Ga naar voetnoot335 kon ik niet volgen. Het Rheinlegendchen is een lied waarvan ik reeds lange jaren erg veel houd. Dit maakt dat ik er, au fond, toch nog een gans andere voorstelling van heb; minder zwaarwichtig heb ik het mij trouwens altijd gedacht. Freule de Jonges wijze van musiceren, haar temperament, lijkt voor deze ‘verträumte’ Duitse dingetjes ook wat te teruggehouden, te koel. De overige namen van het programma: Mozart en Schubert. Ouverture Le nozze di Figaro fijn geslepen (fagot iets erachteraan); de Unvollendete een gebeurtenis. Violoncellen tweede thema eerste deel wat gelijkmoedig van klank. Geenszins onfraai, of onsierlijk, of onstevig. Doch te weinig desperado. Maar als geheel, als prestatie, iets zeer voortreffelijks. |
|