Het papieren gevaar. Verzamelde geschriften (1917-1947) (3 delen)
(2011)–Willem Pijper–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 252]
| |
Het was niet in de zuiverst kritische stemming dat ik gisteravond Tivoli binnenging. Een fysieke indispositie belette mij het horen voor een goed deel; het kritisch horen bijna geheel. Waarom ik met mijn eigen tegenheden aanvang en niet met Glazoenov of Borodin? Omdat ik mevrouw Luger wil waarschuwen deze beschouwing niet op te vatten als een gemotiveerde conclusie over haar zingen of haar persoonlijkheid. En omdat ik tegenover u, lezer, verantwoord wil zijn, waar ik geen der uitgevoerde werken kritisch bespreek. De symfonie van Glazoenov, het Utrechtse publiek wel bekend, zal stellig binnenkort nog wel op een programma verschijnen en dus ook in de krant. De uitvoering, ditmaal, scheen mij in tamelijk veel opzichten gunstig, wat onvast in de Finale misschien. Geboeid heeft het werk mij niet, doch daarvan kan ik op het ogenblik slechts mijzelf de schuld geven. Geboeid heeft Suze Luger mij pas met Berlioz' La captive. Bewonderd heb ik haar zeer onalledaagse stem en muzikaliteit onophoudelijk. Het tempo van La captive denk ik mij geëmotioneerder, doch haar opvatting der constructie kan ik onvoorwaardelijk delen. |
|