Het papieren gevaar. Verzamelde geschriften (1917-1947) (3 delen)

Tivoli - Kerkgezang
19 november 1919 (UD)

Koninklijke Utrechtsche Vereeniging voor Kerkgezang en U.S.O. o.l.v. Wouter van der Blij
m.m.v. Johanna van de Linde, Joh. Kerkmeyer-Bakker, E.G. Tobi en Hendrik van Oort Bruch: Das Lied von der Glocke

[p. 219]

Verwacht geen grondige bespreking van Bruchs Lied von der Glocke, Tivoli-bezoeker! Verwacht zelfs geen gedetailleerde kritiek over de solisten, over het koor. Onder het ‘Vivos voco, mortuos plango’ van Van der Blijs⁴³ getrouwen - de uitspraak, waarde directeur, de uitspraak! Laat men toch de o niet zo dik en grof in de ruimte plamuren! Er moet veel groter verschil zijn tussen de o's van ‘voco’ en die van ‘vivos’! - onder het motto van het Klokkenlied trokken reeds al mijn verlangens naar de tovertuin, die de Bohemers deden opbloeien.⁴⁴ Ik heb nog kunnen opmerken: dat Van Oort zijn partij, gelijk te verwachten was, met het vereiste nobele accent, met zijn altijd artistieke panache, met zijn immer verkwikkende geluid zong. En ik zou nog moeten aanmerken: dat het koor wat traag attaqueerde, vooral de vrouwenstemmen. Het mannenkoor is niet alleen slagvaardiger, het timbre is ook beter. De overige solisten, het orkest, (misschien) het werk hoop ik binnenkort nog wel eens te bespreken te krijgen. Om met Timmermans' Pallieter te spreken: ‘Toet e neuste keer!’

43 Wouter van der Blij was sinds 18 augustus 1887 dirigent van de Koninklijke Utrechtsche Vereeniging voor Kerkgezang. Tot 1920 was hij ook als klarinettist en als tweede dirigent aan het U.S.O. verbonden. In die laatste hoedanigheid leidde hij vaak de zomerse harmonieconcerten van het orkest.

44 Pijper moest die avond ook nog naar het Boheemsch Strijkkwartet, dat in het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen optrad (zie de volgende recensie).