Gedichten

[p. 178]

Ganymedes.

Hinauf! Hinauf strebt's

Es schweben die Wolken

Abwärts, die Wolken

Neigen sich der sehnenden Liebe.

Mir! Mir,

In euerm Schoosze!

Aufwärts!

Umfangend, umfangen!

Aufwärts an deinen Busen,

Allliebender Vater!

Goethe, Ganymed.

Meer dan een klank

Van de Eolusharp,

Zucht van de winden?

[p. 179]

 

Liegen de wolken

 

Dalen zij neder,

 

Neêr op de bergen,

 

Hem omvangend,

 

Die, vol verlangen,

 

In den mantel dier wolken gewikkeld,

 

Opwaarts wil, opwaarts;

 

In 't ware leven,

 

In hemelsche lusten,

 

Aan des Eeuwigen boezem wil rusten?

 

 

 

Hoe 't zij! - Sinds de een'ge heeft gezongen,

 

Verheven genius van Duitschlands stammen,

 

Die aan zijn hart mijn kwijnend hart laat kloppen,

 

Voel ik de omarming van dien onweêrstaanb're,

 

Zeus' aad'laar, in de omklemming van wiens vlerken

 

Ik de aarde ontvluchte, een and're Ganymedes!