Gedichten

[p. 140]

Een Kerstlied.

Niet met donderslagen,
Niet op vuur'gen wagen,

In verblindend licht,

Niet met hemelscharen,
Daav'rend neergevaren,

Waar het kwaad voor zwicht;

Niet in pracht

Van koningsmacht

Onder 's Hemels zichtb're hoede,
Daalt op aarde 't Goede!

[p. 141]

 

Neen, op aard geboren,

 

Voor dát oog verloren,

 

Dat slechts schitt'ring mint,

 

Kan 't geen trots verneêren,

 

En geen boosheid keeren:

 

't Is een weerloos kind!

 

Toch bevroedt

 

Het teêr gemoed,

 

Hoe de zege op al het booze

 

Blijft aan 't machtelooze!

 

 

 

Wie zal u weerstreven,

 

Dauw van hooger leven,

 

Als ge onze aarde drenkt?

 

Lichtstraal uit den hoogen!

 

Wie keert af zijne oogen,

 

Als ge uw troost ons brengt?

 

Zoo zal 't hart,

 

Dat dreiging tart,

 

Weerlooze Onschuld plaats bereiden.

 

't Buigt en laat zich leiden.