Het leven van Maria Petyt (1623-1677)
(1976)–Maria Petyt– Auteursrechtelijk beschermd
Regelnummers proza verbergen
| |
CLIV. Capittel1Ick hebbe eenighe keeren, inwendigh kennisse ontfanghen, dat 2den Beminden my dese sieckte toe-ghesonden hadde, om my daer 3door heel te suyveren, als in een ander Vaghevier; op dat ick in 4alle myne sinnen ende litmaten ghesuyvert zijnde van alle voor-5gaende vlecken der sonden, bequaem soude zijn, om de goddelijcke 6gratien ende sijne heylighe inwerckinghen, in groote overvloedig-7heyt te ontfanghen; ghelijck sy van dier tydt af, tot nu toe, my 8wonderlijck ghejont zijn gheweest; hoe-wel dat den Beminden 9sedert die groote sieckte, my weynighe daghen ghelaeten heeft 10sonder eenighe sieckten, oft pynen in het lichaem te lyden, niet 11soo seer voor my, als voor andere menschen, daer't den Beminden 12begheerde voor gheleden te hebbenGa naar voetnoot12. | |
[pagina 247]
| |
13Den Beminden heeft my die gratie ghedaen, dat my noyt enGa naar voetnoot13-14 14verdroot te lyden, de sieckten ende pynen waeren my aenghe-15naem; ick behiel altoos een vrolijckheyt des gheest ende des her-16ten; in't midden van alle myne sieckten, scheen ick het vermaeck 17ende de ghenoechte te zijn vanden huyse, niet in ydelheyt, oft uyt-Ga naar voetnoot17-2818ghekeertheyt, maer met eene puere blydschap in den heyligen 19Gheest, door een heel gheruste conscientie, ende vrywilligh toe-20staen aen het wel-behaghen van mynen Beminden, sonder verkiesen 21van ghesontheyt, oft sieckte, van leven oft sterven; hoe't mynen 22Beminden dede, het was my al soet ende aenghenaem. 23Als ick niet voorder en kost, ick leyde my op het beddeken, 24blyvende daer gheerne stillekens alleen, sonder besoeck, oft aen-25spraeck te begheeren, om beter met mynen Beminden te moghen 26spreken, hem te moghen caresseren, ende hem te onderhouden 27met de spraecke van liefde; oft wel heel soetjens in hem te rusten; 28alleen te zijn en was my noyt verdrietigh, ter contrarie veel meer 29inwendigh vertroost, om dat ick mynen Beminden soo stillekens 30moghte aenhanghen, sonder eenigh belet met menschen te heb-31ben; want die eens ter deghen ghesmaeckt hebben den minnelijc-32ken handel der liefde met den Beminden, aen dese is den handel 33ende gheselschap der menschen verdrietelijck, jae pynelijck; im-34mers het was my soet ende licht, mynen Beminden te vinden bin-35nen in myn herte, ende soo lagh ick gherustelijck sieck te bedde; 36want ick hadde mynen eenighen schat by my, niet moetende uyt 37gaen, om dien te vinden: Och wat goet brenght de liefde vanGa naar voetnoot37 38d'eenigheyt in een Ziele, de welcke die ghestadelijck behert.Ga naar voetnoot38 |
|