Het leven van Maria Petyt (1623-1677)
(1976)–Maria Petyt–
Auteursrechtelijk beschermd|
Regelnummers proza verbergen
| |
CLV. Capittel1In die groote sieckte daer ick van schryve, die my als voor een 2Vaghevier was ghejont, en hadde ick inwendigh gheen vertroos-3tinghen, oft soete bekommeringhen in den Beminden, altoos niet 4merckelijck, dat my ghedenckt; ick was alle dien tydt meest inGa naar voetnoot4 5eenen lydenden staet, soo buyten, als binnen, inwendigh ende uyt- | |
[pagina 248]
| |
6wendigh, in een volkomen derven van alle, het ghene dat aen de 7nature solaes, versoetinghe, oft verlichtinghe soude connen aen-8brenghen. 9Den Beminden liet toe, dat ick dan oock van de menschen veel 10te lyden hadde, door eenighe quaede tonghen, die my leelijck bla-11meerden, ende veele valscheden van my uyt-stroeyden, om myGa naar voetnoot11 12haetelijck te maken, oock by de ghene, die my meest toe-ghedaen 13waeren; daer was een persoon, die my corten tydt te vooren in'tGa naar voetnoot13-14 14vriendelijck seyde, dat ick noch gheen tonge-vleesch gheproeft en 15hadde, ende dat alle Godts uytverkoren tonghen-vleesch hadden 16moeten eten, dat ick oock aen dien toetsteen moest gheproeft 17worden; ende al en verstont ick doen niet, wat sy daer mede wil-18de segghen, oft hoe dat soude gheschieden, nochtans den Beminden 19ghebruyckte daer toe eene, die aen diversche, oock aen treffe-20lijcke gheestelijcke Mannen uytstroeyde veele leelijcke blamatien, 21daer niet met allen waer van en was. 22Ick en was soo doodt niet, oft ick ghevoelde't seer, te meer, omGa naar voetnoot22 23dat de nature soo verswackt, kranck ende uytgheteert was door de 24langhduerighe sieckte; al was den wille goet, ende veerdigh, om 25dat lyden met vrolijckheyt te omhelsen, ende als eenen wint te 26laten over myn hooft vliegen naer ghewoonte; nochtans de krach-27ten en waeren alsdan soo sterck niet, om dat terstont in de puere 28deughdt te connen verteeren, ende de levendigheyt van't ghevoe-29len te verdooven, maer ick worstelde wel twee, oft dry daghen 30teghen het ghevoelen der nature, eer ick'er gheheel over kost ghe-31raken, om met een ghelijckheyt des ghemoets dat oock naer de 32nature, stillekens in Godt te laeten verliesenGa naar voetnoot32. |
|