Het leven van Maria Petyt (1623-1677)

Regelnummers proza verbergen

[p. 232]

CXLIV. Capittel

1Op eenen Kerst-dagh vont ick my ghestelt in de eenigheyt van't^1-2 2onverbeeldt wesen Godts; ick en kost met mijne reflexie nievers 3op blyven, oft met de inwendighe krachten jet wercken, dan staen^3-4 4ende blyven in dese eenigheyt; ick scheen my te willen ontrusten, 5om dat ick my soo ledigh vondt van eenighe gevoelijcke werc-6kinghe der liefde, verwonderinghe, verootmoedinghe, van ken-7nisse, oft bemerckinghe van het groot mysterie, het welck de⁷ 8H. Kercke ons dan voorhoudt; peysende, dat 't wel betaemelijck 9is, datmen het selve met een eerbiedighe liefde verwondere, ende⁹ 10aenbidde, want het een mysterie is der mysterien vol van voedtsel 11der liefde, &c.

12Besigh zijnde met dit te bedencken, soo quam my in, een ken-13nisse, die my vertroostede, aldus, als ghy Godt hebt, ende aldus 14inghenomen zijt inde Godtheyt, oft inde eenigheyt Godts, soo¹⁴ 15hebt ghy de liefde, ende ghy zijt inde liefde, want Godt is de liefde 16selfs; ghy hebt de liefde aldus veel edelder in haer wesen; ghy en 17hebt niet dit oft dat, maer ghy hebt den Al, gheen deelen, maer het 18gheheel: ick en scheen niet anders te konnen kennen, oft in't ghe-19moet te brenghen, noch datter anders niet en was, dan dese god-20delijcke eenigheyt.

21Eens wierdt my ghejont de Minnelijcke Moeder te sien, te eeren, 22te beminnen, ende te aenbidden, als verslonden, als overlommert, 23als besloten inde eenigheyt van't goddelijck wesen; my docht, 24dat de salighe inden Hemel malkanderen alsoo aensaghen, ende 25beminden.

26Ick schyn oock somtyts te sien, den boosen vol haet ende spyt, 27om dat Godt dit aerdt-wormken soo veredelt, verheft, ende god-28delijck maeckt; ende met hem spottende seyde, dat Godt de kleyne 29verhefte, ende dat hy door sijne hooveerdigheyt, die edelheyt, ende 30schoonheyt hadde verloren: Ick spottede oock met hem, met een 31tentatie, die hy my eens hadde inghegheven, doen ick was inden 32voorighen verlaten ende lydenden staet der Zielen, my voorstel-

1-2 eenigheyt... Godts, de eenheid Gods van wie alle werking naar buiten, in de schepping uitgaat, in tegenstelling tot het binnen goddelijke leven der Personen (Debl., p. 392)

3-4 staen ende blyven, (hendiadys) blijven staan

7 het groot mysterie, nl. het mysterie van de Drieëenheid, het dogma van de éne God in drie Personen

9 verwondere, bewondert

14 inghenomen, geestelijk vervuld door Gods tegenwoordigheid (zie Debl., p. 396)

[p. 233]

33lende aldus, ghy hebt eenen schoonen Godt, die ghy tracht soo 34ghetrouwelijck te dienen, die u soo hert is, ende u soo komt te 35vergheten, te verstooten, te verlaeten, &c. wilt ghy my dienen, 36ick zal u soo veele ghenoechten gheven, &c. was dat niet een grove, 37ende slechte tentatie van sulckenen loosen duyvel.