Het leven van Maria Petyt (1623-1677)

Regelnummers proza verbergen

CXLI. Capittel

1Op eenen Sincxen-avondt, 's morghens lesende onse Ghetyden, 2docht my in den gheest te sien onse minnelijcke Moeder, by ons 3teghenwoordigh, de welcke aenhoorde onse Ghetyden met beson-4dere blydtschap, behaghen ende vreught: dit scheen alsoo., uyt de 5besondere vriendelijckheyt, ende aen-lacchende mine, daer sy ons 6mede aensagh, principaelijck, als wy seyden de Antiphonen, Ver-^6-77sekens ende Oratien, de welcke eyghentlijck ghemaeckt zijn ende 8luyden op haeren lof, ende uytnementheden.⁸

9Haere presentie brocht mede een respectueuse eerbiedinghe,⁹ 10Majesteyt, ende t'samen een teere, ende reverentiale liefde: haer¹⁰ 11aldus aen te sien, ontspronck onsen gheest in uytter-maten vreught 12ende jolyt: ick seyde, Lieve Moeder, ghemerckt dat uwe Majesteyt 13haer thoont soo te behaghen, ende ghenoechte te scheppen in desen 14uwen lof, die wy u hier toe schryven ende op draeghen; waerom 15en verweckt uwe Majesteyt gheen Zielen meer, die u alhier alsoo 16moghten dienen, ende loven met een suyver herte: ick scheen 17eenigh betrouwen te ghevoelen, datter metter tydt noch souden 18komen; nochtans sonder volle sekerheyt daer van.

6-7 Antiphonen, Versekens ende Oratien, gebeden die in het kerkelijk officie van elke dag voorkomen

8 luyden op, betrekking hebben op

9 respectueuse, eerbiedige

10 reverentiale, vererende