Het leven van Maria Petyt (1623-1677)
(1976)–Maria Petyt– Auteursrechtelijk beschermd
Regelnummers proza verbergen
| |
CXXXVIII. Capittel1Ick was eens beweeght, om den Beminden af te vraghen, ende teGa naar voetnoot1 2bidden om verminderinghe, oft versoetinghe van een overgroote 3pyne der tanden, pyne inde kele, tonghe, ooren, &c. daer S.C. seer | |
[pagina 226]
| |
4mede ghepynight, ende ghequelt was: het welcke ick dede, wesende 5tot den Beminden seer minnelijck ghekeert, hem biddende, dat hy 6my van haere pyne wilde mede deelen, om daer door het bitter 7lyden van Jesus wat te vereeren, &c. want het was inde goede weke; 8ende siet, haere pynen zijn van stonden aen opghehouden ende heelGa naar voetnoot8 9verdwenen, ende verdwenen ghebleven; ende my is op den selven 10stondt aenghekomen een pyne der tanden, met andere defluxienGa naar voetnoot10 11in't hooft; daer te vooren in my de minste apparentie niet van enGa naar voetnoot11 12was; op den selven stondt, als in haer die pynen stilden, quamen sy 13my aen, ende leedt die met blyschap door de gratie Godts. 14Op de selve maniere was ick eens besigh ende beweeght, om te 15bidden voor eenen Pater Bert. den welcken seer sieck was; terwylen 16datmen besigh was met hem sijne H.H. Gherechten te gheven, 17badt ick den Beminden met een groot betrouwen, ende yverighe 18liefde, waert dat dien Pater de Religie eenighen dienst kost aen-19doen, ende sijne saligheyt meer oft beter soude vervoorderen met 20langher te leven, &c. dat den Beminden hem soude believen te 21spaeren; den Beminden seyde my, dat hy van die sieckte soude 22bekomen, ende het is alsoo gheschiet. 23Het selve is gheschiedt, doen my bevolen was te bidden voor 24eenen Pater Matt. die te Gele sieck lagh op sijn sterven, ghedespe-Ga naar voetnoot24Ga naar voetnoot24-2525reert vande Doctoren; my wiert ghegheven den gheest van bid-26den; ick vraeghde den Beminden, waert dat hem saligher waere, 27ende de Religie noodigh, oft dienstigh, dat Sijne Majesteyt hem 28soude believen te sparen; den Beminden versekerde my, dat hy 29van die sieckte niet en soude sterven; ick was ghedreven aendenGa naar voetnoot29 30Prior te segghen, dat hy derrewaerts niet gaen en soude, om hem 31in sijn leste by te staen, mits dat hy op sijn vertrecken stondt, maerGa naar voetnoot31 32ick en durfte niet, denckende, dat dit een vermetelijckheyt soude 33schynen. 34Den 20. dagh naer dat mijnen Vader overleden was, wesende 35in 't Ghebedt, is my inwendigh een licht, ende klaerheyt versche- | |
[pagina 227]
| |
36nen; het welcke my te kennen gaf, ende versekerde, dat de Ziele 37van mijnen Vader, uyt de pynen des Vagheviers was, ende de 38eeuwighe glorie was ghenietende; ick wiert vervult met groote 39vreught, ende blydtschap over sijn gheluck; maer my dunckt, dat 40ick dit noch eens gheschreven hebbe. |
|