Het leven van Maria Petyt (1623-1677)
(1976)–Maria Petyt–
Auteursrechtelijk beschermd|
Regelnummers proza verbergen
| |
XCVI. Capittel1Dese lydende, ende verlaeten ghesteltenisse laet den Beminden 2continueren, ja groeydt noch; den grouwel van een meerder ver-Ga naar voetnoot23gaderinge is wat gestilt, sedert dat u Eerweerdigheyt my daer in 4versterckt heeft, maer de andere perssinghen ende nypende benaut-5heden des gheests, die vermeerderen; als is twyffel over onsenGa naar voetnoot5 6gheest, vreese van Godt verstooten ende verlaeten te zyn, door 7dien dat de dorrigheden ende duysternissen soo ghevoelijck ende 8tastbaer schynen, ondervindende daghelijcx meer ende meer af teGa naar voetnoot8-9 9gaen in de gratie Godts, ende te verflauwen in de yverighe be-10geerte tot de volmaecktheydt: Item in de ghevoelijcke couragie 11ende moedt, om veel te lyden ter liefde Godts; want een stroyken 12beswaerdt my als een balck; ick ben soo koudt ende onghevoelijck 13als eenen steen in alle het ghene de deught, den gheest, ende Godt 14aengaet. 15Het selve ghemoedt is oock in't uytwendigh, ende tot de crea-16turen; niet en gaet my ter herten; ick leve, als sonder leven, naer 17den gheest, ende naer de nature; de nature is ghedruckt, gheplet-18tert, ende ontbloot van alle steunsel, overvallen ende overweldight 14van alle kanten, sonder uytvlucht te sien. 20Ick bevroeye, het ghene den Beminden my te lyden gheeft, is 21een soorte van Vaghevier, daer de Ziele op een gheestelijcke ma-22niere gepynight ende ghesuyvert wordt; als de natuer soo vringht, 23ende kermt van pyne, soo schynt tot my gheseydt, siet toe, dat ghy 24niet en wyckt van't cruys, wacht u van yvers in troost ende ver-Ga naar voetnoot2425soetinghe te soecken, op datghe voldoen moght daer 't Godt voor 26begheerdt, als de natuer beghindt te beswycken door den over-27grooten druck ende persinghe, die sy ghevoeldt, slaet u ooghen op | |
[pagina 169]
| |
28den ghecruysten ende verlaten Jesus, die was oock soo aerm endeGa naar voetnoot28-29 29bloot van alle steunsel, dat hy niet en hadde, waer sijn hooft op 30rusten. 31Ick grondere met inwendigh licht de pynen, smerten ende ver-Ga naar voetnoot3132laetenissen, die Jesus aen het cruys gheleden heeft in sijn Heylighe 33Ziele ende Lichaem uyt liefde van ons; dit gheeft voor eenighen 34tydt wat spoir, om oock geerne te lyden te sijnder liefde; hoe-wel, 35dat dit licht niet langh by en blyft, maer terstont verdwynt t'samen 36oock die sekerheyt, dat ick dat ben lydende tot voldoeninghe van 37de sonden van andere; want dese sekerheyt te ghevoelen gheeft 38eenighen troost, ende versoetinghe aende inwendighe smerten, &c. 39waer door belet wort te lyden een bloot lyden, ghelijck Jesus aen't 40cruys geleden heeft, 't ghene ick nu al claerder kenne als oyt. 41In desen tydt begheven hun de lichamelijcke krachten, de sprake, 42ende oock eenighsins den aessem, niet konnende voort-brengen 43eenighe werckingen van't verstant, oft vanden wille, als alleen, dat 44ick my voeghe onder Godt, om te lyden, ende hem met my te laeten 45gheworden naer sijn beliefte; het ghene my den meesten weedomGa naar voetnoot45 46aendoet, is de absentie vanden Beminden.Ga naar voetnoot46 |
|