Het leven van Maria Petyt (1623-1677)

Regelnummers proza verbergen

XCIII. Capittel

1My is by gheval in handen ghekomen eenighe ghesteltenisse, die 2ick door ghehoorsaemheyt hadde aengheteeckent nopende dien 3staet van inwendighe verlatenisse; ick en wist niet die noch by my 4te hebben; my dunckt goedt te zyn, de selve hier te stellen met een⁴ 5vervolgh, het isser wat claerder uytghedruckt, wat dat alsdan in my^4-5 6passeerde; ende beghint aldus:

7My dunckt te bevroeyen, dat den Beminden van sin is, ons toe 8te schicken het drincken van den Kelck des lydens, een deel in het⁸ 9lichaem, een deel in de Ziele; ick word'er toe verkloeckt, om met⁹ 10vrolijckheyt ende liefde den selven te aenveerden ende te omhel-11sen; ick worde van binnen gheleert, hoe dat ick my daer in moet 12draeghen.

13Ick hebbe ettelijcke daghen onderstaen een groote verlatenisse, 14dorrigheyt, ende duysternissen des gheests, welcke duysternissen 15soo groot ende ghevoelijck schenen te wesen, datmense ghelijck 16met handen soude ghetast hebben; daer-en-boven leet ick een in-¹⁶17wendighe pyne, die op een gheestelijcke, ende t'saemen ghevoe-18lijcke maniere mijne Ziele pynighde, ende tormenteerde: hoe dat¹⁸

4 te stellen, op te tekenen

4-5 met een vervolgh, bij wat volgt

8 den Kelck des lydens, vgl. Matth. 26, 39

9 verkloeckt, aangespoord

16 ghetast, (kunnen) vastgegrepen

18 tormenteerde, kwelde

[p. 165]

19ick my inwendigh meer tot Godt keerde, oft verweckte eenighe 20acten van liefde, ootmoedigheyt, ende overgheven myns selfs, hoe 21de inwendighe pynen, duysternissen ende onghevoelijckheden des 22gheests, meerder waeren.

23Ick en weet niet hoe ick alsdan den tydt des ghebedts overbren-24ghe, met Godt en ben ick niet bekommert, noch met andere din-25ghen en ben ick niet verstroeyt; de ghepeysen en schynen nievers 26op vast te blyven, want in my en schynt noch leven, noch affectie,²⁶ 27noch lust te zyn tot Godt, noch tot de creaturen, ende van my sel-28ven hebbe ick eenen af-keer ende schroom, my selven qualijck 29konnende verdraghen in verduldigheyt.

30Ick ghevoele my inwendigh, al oft ick in eenen duysteren kerc-31ker ghesloten waere, jevers aen vast ghebonden, sonder my te 32konnen roeren; dan alleen worde ick als van verre ghewaer een 33glinsterken van eenen goeden wille, om den Beminden te belie-^33-3434ven, aen hem ghetrauw te zyn, ende hem nerghens in te vergram-35men; maer desen goeden wille schynt soo debiel ende krachteloos, 36al oft hy de minste occasie, oft tentatie tot de sonden niet en soude 37konnen wederstaen; hoewel dat ick in desen tydt vol tentatien 38hebbe gheweest, die ick, 'k en weet niet hoe, met de gratie Godts 39wederstaen hebbe.

40Ick ben alsdan in't ghevoelen ende bevinden, al oft ick Godt⁴⁰ 41noyt ghekendt, bemindt, noch ghewaer gheworden en hadde, ende 42al oft ick buyten hope waere van sulcx oyt te konnen becomen; 43waer in ick een af-gaen, verloochenen, ontkennen ende abandon-⁴³44neren myns selfs oeffenen moet in het Goddelijck behaghen; dit 45gheschiedt oock sonder troost, ende sonder versoetinghe vande in-46wendighe pynen ende smerten, maer dese vermeerderen eer daer 47door, ghelijck gheseydt is: ick trachte my te houden als doodt aen⁴⁷ 48die soo groote pynen, ende inwendighe smerten, sonder wenschen, 49om daer van ontslaghen te zyn, al waer't tot den uyttersten daghe 50toe; als Godt maer en moght behaghen.⁵⁰

26 vast, geconcentreerd

33-34 believen, behagen

40 Ick... bevinden, al oft, dan vind ik precies dat...

43 af-gaen, verzaken

47 doodt aen, ongevoelig voor

50 als, als het