Het leven van Maria Petyt (1623-1677)

Regelnummers proza verbergen

LXXXVI. Capittel

1Seer korts daer naer liet den Beminden my overkomen onver-2draghelijcke pijnen des lichaems; niemant en verstont hem, wat 3dit voor pijnen waren, die ick leedt; eenighe oordeelden, dat het 4gheen naturelijcke pijnen en waren, om dat de naturelijcke reme-5dien daer-toe niet en hielpen; andere seyden, dat het eenige duyvel-^5-66rye moest wesen; want sy noyt sulcken soorten van pijnen aen 7jemant ondervonden en hadden, noch ick oock noyt sulcx onder-8staen en hadde; ick gheloove, dat dit waer was, dat den Beminden 9aenden boosen macht ghegheven hadde, om my aen te vallen ende 10te pijnighen naer Ziele ende Lichaem, uytwendigh, ende inwendigh, 11met alle soorten van lijden; want dat quam t'samen, de inwendighe 12ontreckinghe ende verlatenisse des gheest, ende het uytwendigh¹² 13lijden in't Lichaem, ende vande menschen.

14Dese pynen waren sulcx, dat ickse nievers by en soude konnen 15verghelijcken, als by een groot torment, ende martyrie; my dunckt,¹⁵ 16hadde den Beminden my alsdan niet onghevoelijck by-ghestaen¹⁶

5-6 duyvelrye, toverij, duivelse kwellingen

12 ontreckinghe, het onthecht worden (van de geest) van het goddelijke

15 martyrie, foltering

16 onghevoelijck, onmerkbaar of langzamerhand

[p. 155]

17met sijne gratie, ick soude van pijnen besweken oft desperaet ghe-¹⁷18worden hebben; het scheen, dat mijn Lichaem van alle kanten door-19steken ende door-priemt wiert met messen ende sweerden; som-20tijdts scheen alle mijn inghewant uyt het Lichaem ghetrocken te 21worden met een groote vreedtheyt; de Susters weenden door mede-22lijden, my siende gestelt in sulcken torment; sy en kosten noch dagh, 23noch nacht rusten door mijn kermen ende somtijdts schreeuwen 24door de furieuse pynen, die my aenghedaen wierden; somtijdts²⁴ 25duerden die furien veele uren langh, soo dat sy ghedwonghen waren²⁵ 26my vast te houden, oft anders ick scheen my te willen verscheuren, 27als dul, ende uytsinnigh zijnde van pynen.²⁷

28Naer welcke uren dat lijden uytghestaen te hebben, ick soo af^28-29 29ende ghematteert was het heel Lichaem deur, al oft ick een langhe 30ende groote sieckte ghehadt hadde, als-wanneer ick eenighe ver-31sterckinghe moest nemen, om de krachten te hernemen, om op een^3131-32 32nieuw te gaen ligghen op een pynbanck; want ghemeynelijck hadde 33ick daghelycx wat respyt, om den aessem ghelijck wat te her-^3333-3434haelen; dit gheduerde aldus eenighe weken; maer het is my ver-35gheten, hoe veel; my dunckt, dat ick noyt dese pynen en zal konnen 36vergheten; ende soo kleyn is mijne liefde noch tot het lyden, dat 37mijne natuere noch teghenwoordigh daer van schroomt.

38Den Beminden liet toe, op dat dit lyden my meer soude beswae-^38-3939ren, dat eenighe my veroordeelden, al oft dit een teecken hadde 40gheweest van maledictie, aenghesien (soo sy meynden) dat den⁴⁰ 41boosen macht hadde over my, om mijn lichaem te pynighen, ende 42mijne Ziele te tenteren met veele, ende drollighe tentatien; dat be-⁴²43swaerde my te meer, om dat eenighe Gheestelijcke waeren, die 44sulcx seyden; daer-en-boven, dat ick daer door oorsaecke was, dat 45Godt sijne Benedictie weder-hiel over ons huys.

46Eenen gheestelijcken Persoon viel my alsdan seer moeyelijck ende

17 desperaet, radeloos

24 furieuse, vreselijke

25 furien, hevige pijnaanvallen

27 dul, krankzinnig

28-29 af ende ghematteert, afgemat

31 hernemen, herwinnen

31-32 op een nieuw, opnieuw

33 respyt, verpozing

33-34 om... herhaelen, precies om weer wat op adem te komen

38-39 beswaeren, kwellen

40 maledictie, vervloeking

42 drollighe, vreemde

[p. 156]

47lastigh met my te oeffenen ende in alle manieren te contrarieren,⁴⁷ 48met intentie, soo ick meyne, om de volmaeckte deughden ende 49mortificatie in my te beproeven, daerom scheen te studeren, om 50occasie te vinden, om mijn natuer te quellen, ende te doen op-^50-5151komen, maer eylacen dien persoon gheen oft weynighe weten-^5151-5252schap hebbende, wat ick inwendigh te passeren hadde, wat den⁵² 53Beminden my te lyden gaf, handelde met my wat rauwelijck, dick-⁵³54wils slaende blinde slaghen, ghevende wonde op wonden; het erghste 55was, dat ick dan niemant en hadde, aen wie ick my kost openen; 56daerom de inwendighe stryden, ende bekoringhen, &c. moest ick 57alleen af-haspelen, ten besten dat ick kost, want mijnen Gheeste-^5757-5858lijcken Vader alsdan langhen tydt absent was.

47 oeffenen, beproeven
te contrarieren, tegen te werken

50-51 opkomen, in opstand komen

51 eylacen, helaas

51-52 wetenschap, weet

52 passeren, doorstaan

53 rauwelijck, onbezonnen

57 af-haspelen, doorworstelen

57-58 want... absent was, namelijk om als Provinciaal zich op de hoogte te stellen van de toestand in de kloosters van zijn Provincie en om daarover dan verslag uit te brengen bij de Prior-Generaal te Rome