Het leven van Maria Petyt (1623-1677)
(1976)–Maria Petyt– Auteursrechtelijk beschermd
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 152]
| |
LXXXIV. Capittel1Ick hadde te vooren de kennisse in't verstant, ende de beweghin-Ga naar voetnoot1-22ghen inden wille ghenoegh tot alle deughden, maer ick en hadde 3gheen sonderlinghe occasien, om die kennisse ende goede bewe-Ga naar voetnoot34ghinghen in practijck te stellen, vervolghens oock de kennisse van 5mijn eyghen kleynheyt ende nietheyt; maer om dese kennisse alsGa naar voetnoot5 6natuerlijck ende wesentlijck in my te fonderen, soo was't noodigh,Ga naar voetnoot6 7daer van sekere preuven, ende klare ondervindinghen te hebben:Ga naar voetnoot7 8om dat soo klaer te ondervinden, soo moest ick ghesmeten oft ghe-9worpen worden in een uytterste miserie, ende ellende; ende soo 10naeckt ghestelt, ende ontbloot worden van alle gratien ende ghe-Ga naar voetnoot1011voelijcke uytwerckinghen der deughden, &c. al oft ick die noyt 12ghehadt en hadde; ghelijck het oock met my gheschiet is eenen 13langhen tydt gheduerende; my dunckt dat dien nacht der Zielen, 14ende beneminghe der ghewaerwordelijcke gratien wel vier oft vyf 15jaeren gheduert heeft; hoe wel niet doorgaens in soo grooten ex-Ga naar voetnoot15-1616tremiteyt, ende gheweldigheyt, maer ondertusschen noch eenigh 17goddelijck licht, ende versterckende gratie ghewaer wiert. 18Ende als ick sulcx ghewaer wiert, meynde ick, dat den nacht 19der Zielen ende alle inwendigh lyden nu een eynde hadde; maerGa naar voetnoot19 20ick was bedroghen, want ick vondt my haest wederom in't mid-Ga naar voetnoot20-2121den in; even-eens ghelijck het my allenskens aenquam, ende vanGa naar voetnoot21 22binnen nacht wiert, sonder dat ick't nauwelijcks ghewaer en wiert; 23op de selve maniere, nam dien droevighen ende lydenden staet in 24my een eynde, soo dat het allenskens, allenskens dagh wiert, ende 25ghestadigh, stille, ende kalm weer bleef. 26De uytterste extremiteyt van inwendighe quellinghen, persin-27ghen, benauwtheden, dorrigheden ende verlatenissen des geests, 28duerden ontrent twee jaeren langh, sonder niet, oft weynigh van 29Godt, oft van eenighen mensch eenighe verstroostinghe, oft ghe- | |
[pagina 153]
| |
30voelijcke versterckinghe te ontfanghen; den Hemel scheen voor 31my ghesloten te zyn, sonder een druppelken dauw, oft reghen 32ghewaer te worden op de dorre aerde mynder Ziele, de welcke 33van drooghte scheen te verdorren, ende te verdwynen.Ga naar voetnoot33 |
|