Het leven van Maria Petyt (1623-1677)

Regelnummers proza verbergen

LXXXIII. Capittel

1Dus het heeft aen den Beminden goedt ghedocht, my te leyden 2door eenen seer herden ende pynelijcken wegh voor de nature ende 3gheest, ende my te stellen in eenen over-armen, ende desolaten³ 4staet der Zielen; op dat ick metter daet soude ghevoelen, ende 5ondervinden, mijne machteloosheyt, ende onmoghelijckheyt tot het 6goedt, mijne nietheyt, broosheyt, verworpentheyt ende ellendig-⁶7heyt, om my alsoo grondelijck te doen sincken, ende te fonderen⁷ 8in een diepe ootmoedigheyt, ende kennisse van mijn eyghen selven, 9daer toe ghebruyckende soo veel diversche middelen, dat ick niet 10anders van tusschen en kost oft ick moest daer door grondelijck 11verniet, ende gheplettert worden.¹¹

12Want den Beminden gaf de nature slagh op slagh, wonde op 13wonde, soo dat sy als ghedwonghen wiert gheheelijck aen haer 14selven te sterven, te weten, naer de eyghen liefde, ende andere 15eyghenschappen, daer sy noch subtilijck aenkleefde, ende in leefde,¹⁵ 16besonderlijck inde gaven Godts, al en wiert ick dat niet ghewaer, 17voor ick en quam inden staet van derven, ende beroovinghe van 18alles.

19Het was noodigh, ghelijck ick gheseydt hebbe, dat my dien staet 20overquam, eensdeels om dat de Goddelijcke deughden, Gheloof, 21Hope ende Liefde, hier door op een volmaecktere maniere moesten 22hunne werckinghen in my hebben; ten anderen moesten alle andere 23Christelijcke deughden door dese tempeesten ende storm-winden 24dieper in mijne Ziele wortelen, ghelijck eenen boom dieper wortelt 25inde aerde, als hy door de winden herrewaerts, ende derrewaerts²⁵ 26gheswiert, ende ghedreven wordt.

3 over-armen, zeer ongelukkige

6 nietheyt, de menselijke machteloosheid in de loutering van de mystieke nacht (Debl., p. 165)

7 fonderen, bevestigen

11 verniet worden, met zijn persoonlijkheid verzinken en opgaan in God (Debl., p. 405)

15 subtilijck, op een fijne, voor anderen onmerkbare wijze

25 herrewaerts, ende derrewaerts, heen en weer