Het leven van Maria Petyt (1623-1677)
(1976)–Maria Petyt– Auteursrechtelijk beschermd
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 147]
| |
3veele goddelijcke jonsten ende faveuren, soo wiert ick hier doorGa naar voetnoot3 4uytter-maten vierigh ende yverigh, om aen andere Godtsoeckende 5Zielen te jonnen het gheluck, dat ick was ghenietende van myneGa naar voetnoot5 6ghewenschte eensaemheyt, ende af-ghetrocken maniere van leven, 7t'saemen gevoeght met de Heylighe Aermoede, ende onthoudinghe 8van alles, dat de nature derven kost naer redelijcke bescheydent-9heyt; het ghene my soo soet ende aenghenaem was, al oft het al de 10natuer mede ghegaen hadde; niet en docht my te strengh, noch te 11swaer, noch nerghens en kost ick eenighe verstervinghe in vinden, 12om den smaeck, die ick hadde alleen in't ghene Godt aengonck, 13ende in't ghene my tot hem kost doen vernaerderen. 14Dese waerheyt lagh my altoos inden sin, hoe meer ghederft naerGa naar voetnoot14 15de nature ende creaturen, hoe meer in Godt ghe-erf; hoe min naerGa naar voetnoot15 16de natuer, hoe meer naer den gheest; hoe min creaturen, hoe meer 17Godt; hoe verder van de schepsels, hoe naerder Godt; daerom 18scheen ick alsdan den wegh der volmaecktheyt te loopen met eenen 19onversadelijcken hongher; ten was gheen wonder; want het vier der 20liefde ontstack my soo, ende dreef my soo aen, dat ick onvermoeye-21lijck scheen inde gheestelijcke oeffeninghen ende het inwendigh 22ghebedt te beherten. 23Oversulcx daghelijcx meer ende meer ondervindende het goedt, 24dat daer door in mijne Ziele quam, en hiel ick niet op, dickwils 25mijnen Beminden te smeecken, ende te bidden, dat het hem soude 26believen te verwecken ende te trecken eenighe goede Zielen, om 27hem in soo grooten puerheyt, &c. te dienen, om dieswille, dat ick 28oordeelde, datter in de heele werelt gheen plaetsen ende manieren 29van leven en waeren van meerder bequaemigheyt, om hem op het 30suyverste ende volmaecktste te dienen, als dese; om dieswille dat 31de beletselen der volmaecktheyt hier gheheelijck ende absolutelijck 32buyten ghesloten ende uyt-gheroeyt waeren. 33Al-hoe-wel, dat my docht, datter luttel souden zijn, die de 34vroomigheyt ende couragie souden hebben, om hun leven lanckGa naar voetnoot34 35dat uyt te voeren sonder verslappinghe, ten waer eenighe uytghe-36lesen Zielen van grooten yver, deught ende verstervinghe; beson-37derlijck sloegh ick mijne ooghen op de voorschreven Godtvruch-38tighe Ziele, die my tot dat leven bequaem docht, die my van't eerstGa naar voetnoot38-39 | |
[pagina 148]
| |
39af, dat ickse ghekent hadde, altoos in't ghemoet was, als van Godt 40ons ghegheven ende toe-gheschickt; daerom seyde ick somtydts 41aen den Beminden, dat hyse krachtelijck wilde trecken ende prae-Ga naar voetnoot41-4242men, ende niet gherust laten, tot datse volghen soude; het welck 43alsoo gheschiede; hoe sy ghetrocken, ende ghepraemt is gheweest, 44verswyghe ick hier om redene, ende om niet te lanck te vallen;Ga naar voetnoot44 45de klaere ende sekere teeckenen van haeren Goddelijcken roep zijn 46oock wonderlijck gheweest, die op een ander tydt sullen moghen 47kennelijck ghemaeckt worden. 48Dus de gratie Godts brocht dese Godtvruchtighe Ziele op het 49eynde soo verre, datse door-brekende alle beletselen ende Men-50schelijcke opsichten, ende ydele vreesen, ten lesten haere resolutie 51ghenomen heeft, ende de plaetse verkreghen hebbende heeft haere 52resolutie metten eersten in't werck gheleydt: soo saen als sy by onsGa naar voetnoot52 53ghekomen was ende de eensaemheyt ende afghetrockentheyt van 54al dat in de werelt is, begonste te proeven, soo verghelde den Be-55minden seer overvloedelijck de dooden, ende de overganghen derGa naar voetnoot55 56nature, die sy om sijnen t'wille hadde onderstaen, met seer soeteGa naar voetnoot56 57salvinghe des gheests, met brandende liefde, ende Goddelijcke ghe-Ga naar voetnoot5758nietinghen. 59Naer dat sy twee jaeren, oft wat meer gheproeft hadde in onse 60manieren van leven, ende dat binnen dien middelen-tydt, onse or-61donnantien ende forme van leven gheapprobeert waeren van onsenGa naar voetnoot61 62Eerweerdighsten Pater Generael, soo hebben wy alle beyde onse 63Professie daer van ghedaen, met eeuwighe belofte van Ghehoor-64saemheyt, Suyverheyt ende Armoede, soo veel als de Armoede 65buyten een formeel Clooster kost gheoeffent worden.Ga naar voetnoot65 66Een jaer daer naer sondt ons den Beminden noch een Suster toe, 67die bequaem was, om ons te dienen, ende onse nootsaeckelijckhe-68den aen te haelen, de welcke oock haere Professie ghedaen heeft: 69sonder meer. |
|