Het leven van Maria Petyt (1623-1677)
(1976)–Maria Petyt– Auteursrechtelijk beschermd
Regelnummers proza verbergen
| |
LXII. Capittel1Men seyde van my, dat ick oneerlijck huys hiel, 't welck sy metGa naar voetnoot1 2opentlijcke valsicheden trachteden te bevestighen; sommighe van | |
[pagina 121]
| |
3onse bekende dat niet konnende ghelooven, quaemen somtyts cu-Ga naar voetnoot3-44rieuselijck ons huys van alle kanten door-sien, achter ende voor 5alle hoecxkens door-snuffelende, ende niet vindende 't ghene men 6gheseydt hadde, stonden sy verwondert; tot sulcken eynde meyneGa naar voetnoot6 7ick, dat eenen Man van qualiteyt, ons verscheyden keeren quamGa naar voetnoot7 8besoecken op onghetydighe ende onghewoone uren, om te sien,Ga naar voetnoot8 9oft hy misschien jemandt hadde konnen vinden, somtyts quam hy 10heel vroegh van vyf en half, somtyts laet, als 't doncker was, som-11tyts in 't midden ende afgaen vanden dagh; maer hy en vondt 12nimmermeer jemandt, als die van den huyse. 13Eens wierden wy ghewaerschauwt, datmen op den wegh was, om 14visitatie te komen doen in ons huys, ende om ons te scheyden vanGa naar voetnoot14 15malkanderen, als onbehoorlijck levende, ende ons alsoo de Stadt 16uyt te senden, dat wy om ons quaet, ende on-eerbaer leven vandenGa naar voetnoot16-17 17Bisschop van Ghendt, de Stadt uytghejaeght waeren; alle de ghe-18bueren rondt-om ons huys stonden in hun deur, om te sien, hoe dit 19spel soude afloopen. 20Maer wy seer wel gherust ende ghevredight zijnde, overmitsGa naar voetnoot20 21onse onnooselheyt, ende onschuldighe conscientie, en hadden niet 22te vreesen, ende ons al stillekens wapenende, om dien aenstoot te 23onderstaen met een onberoerlijck ghemoet, ende ons resolverende 24tot alles oock de meeste schanden ende affronten, ter liefde vanden 25Beminden te verdraghen, waer't dat wy door valsche ghetuyghen 26jevers van overtuyght hadden gheweest, maer daer en quam nie-27mant; dat bleef stillekens daer; wien dat wederhouden heeft, en 28weten wy niet. 29Daer wierden veelderhande dinghen van ons uytghestroeyt alle 30die jaeren gheduerende, waer door wy haetelijck ende verachte-31lijck wierden by de menschen, ghenoeghsaem, om elcker een van 32ons te doen schroomen: dit waeren eenighe persoonen, die op ons 33verbittert, ende vanden boosen teghen ons opghestoockt waeren. 34Als den boosen sagh, dat hy ons door sijne instrumenten niet en | |
[pagina 122]
| |
35hadde konnen hinderen binnen huys, soo heeft hy't door hun trach-36ten te doen buyten huys, door leughenen ende blamatien te ver-Ga naar voetnoot36Ga naar voetnoot36-3737sieren sonder ghetal: wat dit voor leughenen ende blamatien zynGa naar voetnoot37 38gheweest, sal ick stilswyghende voor-by passeren: onsen Gheeste-Ga naar voetnoot3839lijcken Vader raedde ons in dit stuck de deught uyt te wercken naer 40de meeste volmaecktheyt, gheen verantwoordinghe, noch ont-41schuldinghe te doen, maer stillekens uyt te lyden, ende de sake 42Godt op te gheven, die op ghestelden tydt de waerheyt soude lae-Ga naar voetnoot4243ten te voorschyn komen, daer-en-tusschen biddende voor de ghene 44die ons vervolghden, ende lasterden. |
|