Het leven van Maria Petyt (1623-1677)
(1976)–Maria Petyt– Auteursrechtelijk beschermd
Regelnummers proza verbergen
| |
XXXV. Capittel1Om dat ick onsen inwendighen treck ende yver tot de volmaeckt-2heyt soude konnen vervolghen met min beletsels, ende meerdere 3ghestadigheyt, soo gaf den Beminden my eene gratie, die daer 4toe seer behulpigh ende dienstigh was; te weten, om my uyt liefde 5heel ghewilligh te begheven tot de huyselijcke diensten van backen, 6wasschen, de spyse ghereedt te maecken, ende soo voorts, als mijne 7voorschreven Mede-Suster eenigh belet hadde, oft alleen niet wel 8en kost doen; ende al-hoe-wel dat ick hier toe de minste obligatieGa naar voetnoot8 9niet en hadde; soo beweeghde my even-wel den Beminden tot 10dese ghevoeghelijckheyt, ende Susterlijcke liefde.Ga naar voetnoot10 11Het welcke een groote oorsaecke was, waer door haere Moeder, 12ende sy, hun gheheelijck voeghden naer onsen inwendighen treck, 13ende Godtvruchtighe gheneghentheyt; want daer door scheen ick 14hun herte gheheel te winnen, ende sy met eene singuliere affectieGa naar voetnoot14 15ende liefde op my vervallen wierden; soo dat sy van selfs alleGa naar voetnoot15 16dinghen hunne familie raeckende gheheelijck in mijne handen stel-Ga naar voetnoot1617den, om daer in te doen, ende te ordineren alles naer mijn goedt-18duncken ende contentement; ick nam de occasie waer als van 19Godt toe-gheschickt, om alles te schicken ende te ordineren vol-20ghens dat de gratie Godts my scheen te beweghen, ende te trecken. 21Voor al maeckte ick gheheelijck uyt te sluyten alle visiten ende 22noodinghen ter Tafel van eenighe vrienden oft vremde; dan alleenGa naar voetnoot22 23dat haeren Soon eens op een jaer daer quam eten; daer naer be-24gonst ick ons Tafel te ordineren naer de soberheyt, ende aermoe- | |
[pagina 81]
| |
25de, sonder ghedoogh van eenighe recreatie, oft leckernye, alleenGa naar voetnoot25 26eene Maeltydt daeghs, 's avonts simpelijck eenen boteram, be-27halven Sondaghs ende 's Heyligh-daghs; allenxkens oock het der-28ven van Fruyt t'eten; soo dat dese Moeder, de welcke een Ghee-Ga naar voetnoot28-2929stelijcke Weduwe was, met haere Dochter hun gheheelijck stel-30den ende schickten naer onse begheerte met vernoeghen ende con-Ga naar voetnoot3031tentement hunder zielen; ende al-hoe-wel, dat dese Moeder rede-32lijck oudt was van jaeren, ende anders ghewoon, nochtans voeghdeGa naar voetnoot32 33sy haer soo ootmoedelijck onder ons, als een kindt, sonder oyt 34woordt, oft mine te thoonen van contradictie; maer hielt al voorGa naar voetnoot34 35goet, en wel, 't ghene ick dede, oft ordineerde. 36Het welcke my seer beschaemde, insiende haere groote deught, 37ende behaghen, dat sy hadde in het goet, niet-teghenstaende, dat 38sy inde nature onghetwyffelt, wel eenighe contrarie gheneghent-Ga naar voetnoot3839heyt ghevoelde, dat sy haer daer in soo kloeckelijck verwon, omGa naar voetnoot39 40ons nerghens in te mishaghen, oft beletsel aen te doen; ja somtyts 41gaf haere Dochter een spoore ende couragie, om haer gheheel te 42voeghen naer onse begheerte; want dese Mede-suster wat meer 43het werckende leven toeghedaen, ende werckelijcker was vanGa naar voetnoot43 44natuer als ick, soo dede haere Moeder haer gheheelijck voeghen 45naer onse eensaeme, &c. gheneghentheyt, ende door de liefde, die 46sy my oock toe-droegh, ende door den smaeck, die sy hadde in 47onse goede vermaeninghen, oft samen-spraecke, soo maeckte sy 48soo veel, als sy kost, haer te passen op onsen gheest, soo dat sy myGa naar voetnoot48 49gheen beletsel en dede. 50Och als ick dit altemael soo insien, hoe worde ick beweeght, om 51Godt te loven ende te dancken, over sijne Vaderlijcke goetheyt | |
[pagina 82]
| |
52ende voorsichtigheyt, van my aldus alle beletselen te weeren,Ga naar voetnoot52 53ende alle dinghen soo van selfs te schicken ende te voeghen, ey-54ghentlijck naer mijnen treck ende roep, soo dat het maer aen my 55gheleghen en heeft, dat ick soo langh op den wegh ghebleven 56hebbe, sonder meer ende rasser te voorderen tot hem; hoe be-Ga naar voetnoot5657schaemt maeckt my dat! |
|