Het leven van Maria Petyt (1623-1677)
(1976)–Maria Petyt–
Auteursrechtelijk beschermd|
Regelnummers proza verbergen
| |
XXXIII. Capittel1Naer dat de Goddelijcke gratie nu soo ghestadelijck onse Ziele 2begonst te bewercken, ende my te her-vormen als eenen anderen 3Mensch, soo quelde mijnen Biechtvader die Nonnekens van hetGa naar voetnoot3 4voorschreven Clooster, hun vraeghende wat hun overghegaen hadde,Ga naar voetnoot4 5my te doen uyt gaen uyt hun Clooster, aen-ghesien dat ick de 6qualiteyten, ende gratien hadde, die dienstigh waeren tot een 7Cloosterlijck leven, &c. apparent dat sy eenighe begheerte thoon-8den, om my te sien, ende te spreken; hy sondt my tot hun, ende sy 9onthaelden my met een uytter maeten vriendelijckheyt, toe-biede-Ga naar voetnoot9-1010lijckheyt, ende minnelijckheyt; de Abdisse dede alle de Religieusen 11komen aen de traillie, om my te hooren spreken; Godt schickte 12het soo, dat sijne gratie op dien tydt mijn herte, ende verstant soo 13door-straelde, dat ick sprack met eenen vloeyenden gheest vanGa naar voetnoot13 | |
[pagina 78]
| |
14Goddelijcke dinghen, ende van het Gheestelijck leven, al oft ick 15veele jaeren daer in gheconfyt hadde gheweest.Ga naar voetnoot15 16Sy waeren ghelijck verbaest, siende op malkanderen, hoorende 17my soo spreken, soo verandert, ende soo verlicht in het inwendigh 18leven op eenen soo korten tydt van twee, oft dry maenden; eene 19van hun vraeghde my stillekens, oft ick wederom quam bidden 20om de plaetse; ick seyde neen; want ick my alsdan ghevoelde ghe-21trocken tot een innigher ende stilder leven; van dien tydt af bleven 22sy heel seer tot my gheneghen ende toeghedaen. 23Naer dat ick vyf maenden op het Beggyn-hof ghewoont hadde, 24soo sondt mynen Biechtvader een Gheestelijcke Dochter by my, 25om met my te gaen naer Ste. Anna, te Bottelaer in Pelgrimagie; alsGa naar voetnoot25 26wy wederom quamen op den wegh, soo kreghen wy, van malkan-27deren niet wetende, een ghelijcke inspraecke, op eenen ende den 28selven stondt: die Dochter seyde my, Maseur, daer valt my wat inGa naar voetnoot28 29van ons twee, maer ick derve 't niet segghen; waer op ick seyde, 30my valt oock jet in; dus sy my praemende te segghen, wat het was,Ga naar voetnoot30 31ick seyde, my dunckt dat Godt gheschickt heeft, dat wy t'saemen 32souden woonen; waer op sy antwoorde, dat het selve was, dat 33haer in viel; maer en sagh niet, dat dit ghevoeghelijck soude konnenGa naar voetnoot33 34geschieden; mits datter eenighe Nichten by haer woonden, daer 35haere Moeder op vervallen was.Ga naar voetnoot35 36Sy gaf onsen Biechtvader te kennen, wat ons op den wegh van 37Bottelaer in-ghevallen was; hy vondt het goedt, ende quam selfs de 38Moeder dat voor-houden; sy was terstont te vreden, ende dede 39haere Nichten verhuysen, daer veel op te segghen viel onder de 40Vrienden, datse om mijnen twille moesten verhuysen. |
|