Het leven van Maria Petyt (1623-1677)
(1976)–Maria Petyt– Auteursrechtelijk beschermd
Regelnummers proza verbergen
| |
XXVIII. Capittel1Ick quam tot sulcken ghewoonte van mijn ghesicht te versterven, 2dat eenighe Beggijntjens vraeghden aen ons Jouffrouwe, oft ickGa naar voetnoot2 3blint was, om dieswille, dat sy mijne oogen noyt en saeghen op-4slaen; hy dede my somtijdts mijne schoone kraghe heel rumpelen,Ga naar voetnoot4 | |
[pagina 69]
| |
5mijn huycke-hoeyken met wit kryt bestrycken, om mijne curieus-Ga naar voetnoot5Ga naar voetnoot5-66heyt te doen versterven ende soo voorts. 7Aengaende de lyf-kastijdinghen, die waeren redelijck groot naer 8mijne teere ende jonghe complexie, want ick noch gheen twintichGa naar voetnoot8 9jaer oudt en was; hy dede my ses weken langh alle daghen een 10discipline nemen, daer beneffens dagh ende nacht draghen eenigheGa naar voetnoot10 11riemkens met pinnekens aen het lyf, aen ermen ende beenen, hetGa naar voetnoot11 12ghene my seer pynighde, besonderlijck inden nootdruft te nemen,Ga naar voetnoot12 13alswanneer het lichaem comt te swellen, waer door die pinnekens 14meer praemden in het lichaem, aen het been als ick sulck eenenGa naar voetnoot14 15verren wegh gaen moest, knielen, slaepen, &c. ende ick en dorst 16noyt het minste teecken doen, dat ick daer soo grooten pyn in leedt, 17vreesende te misdoen teghen de simpel ghehoorsaemheyt; want hy 18hadde my bevolen, dat ick die soo langh soude aenhouden, tot dat 19hy my anders soude gheseydt hebben. 20Als't nu dry weken gheleden was, vraeghde hy my, hoe ick my 21daer mede al ghevoelde; ick seyde, Vader, ick ghevoele, dat ick 22daer af seer weeck worde: oft hy my niet wel en verstont, en weetGa naar voetnoot22Ga naar voetnoot22-23 23niet; soo beval hy my daer in te continueren tot ander ordre; ick 24gonck met alle eenvoudigheyt daer in voorts: Alst nu ses weken 25langh alsoo gheduert hadde, soo vraeghde hy my, oft ick die peni-26tentie dinghen noch aen hadde, ick seyde ja; soo wiert hy heel per-Ga naar voetnoot26-2727plex, ende verslaeghen, hem ontschuldighende, dat hy't vergheten 28hadde te her-roepen. 29Ick meyne, dat den B. dat alsoo toeliet, om my daer naer occasieGa naar voetnoot29 30te gheven, om te verwinnen de onghereghelde liefde tot myn ey-Ga naar voetnoot3031ghen selven, ende oock om my te doen ondervinden, datmen noyt 32faelen, noch qualijck doen en kan, in ootmoedelijck ende simpelGa naar voetnoot32 | |
[pagina 70]
| |
33ghehoorsaem te zyn aen sijnen Oversten puerlijck om Godt; wantGa naar voetnoot33 34als jemandt de ooghen van sijn ghemoet soo puerlijck heeft op sij-Ga naar voetnoot3435nen Oversten, al oft hy Godt in sijnen Persoon ghehoorsaem waere 36(want de Oversten houden hier de plaetse van Godt) soo waert 37onmoghelijck, dat Godt soude toelaeten, dat dien Oversten, oft 38Biecht-Vader jevers in soude faelen; ende al waer't, dat Godt som-39tydts toeliet, dat sy jet beveelden het gene wat ondiscreet, oft nietGa naar voetnoot39 40wel ghefondeert en waere, Godt sal even-wel de saecke soo schickenGa naar voetnoot40 41datse op een goet eynde sal uyt-kommen, noch soo hinderlijck 42niet en sal zyn aen Ziele oft Lichaem, ghelijck de apparentie datGa naar voetnoot42 43scheen uyt te wysen. 44Dit is aen my in dit poinct, ende noch in veele andere occasien 45klaerlijck ghebleken; want naer alle apparentie, hadde ick mijne 46ghesonthyt daer door merckelijck moeten ghekrenckt hebben, noch-Ga naar voetnoot4647tans en was't soo niet; niet teghenstaende dat ick jaeren daernaer 48de lijck-teeckenen daer van droegh in mijn lichaem, vande openin-Ga naar voetnoot4849ghe, de welcke die pinnekens in mijn lichaem ghemaeckt hadden. |
|