Volutta. Wellust die haest vergaet.
Een schoone en dertele Vrouwe, houdende in de hand een kloot met twee vleugels, wandelende door een wegh vol bloemen en Roosen, hebbende ter sijden een heuvel of steylen bergh.
Ick weet niet of ick te rechte, met een woord, in onse taele kan uytdrucken of uytspreecken, al 't geene dat de Latijnen willen seggen met het woord Voluptas of Wellust, 't welck een geneughte is van een korte tijd, die haestigh voorby gaet, en die te recht in onse sprake mocht snel-lust geheeten worden. En daerom wortse schoon en dertel geschildert, met een kloot met vleugels, die daer vlieght en keert: en alsoo krijght zy door eene naeme twee beteyckenissen, beyde van eene werckinge, die mette gevleugelde kloote over een komen.
Dit selve bediet mede de wegh, die vol bloemen leyt, als oock de steylte, die ter sijden is.
Auteursrechtelijk beschermd