Hora Quarta. Vierde uyre.
Een Maegdeken als d'andere, mette vleugelen en hoofdhayren, gelijck voor geseyt is, 't kleet sal kort en wit wesen, om dat gelijck Bocatius seyt in 't IV boeck der Goden, de Sonne nu alreede is verspreyt, en de dampen heeft verjaeght, de dagh veel klaerder zijnde. En van dese uyre verstaet het Ovidius VI boeck Metamorph. 't sal in de rechter hand het teycken van Luna houden. Doch hier op sal een vlijtigh Schilder mercken, datmen ter eerster opsicht, het teycken magh bekennen.
Het sal seer aerdigh in de slincker hand een Hiacintbloeme houden, diewelcke soo Ovidius verhaelt X b. een kind was, dat van Apollo seer was bemint, doch hy hadde 't selve, door ongunste, gedood, en in een bloeme verandert.
't Welck betoont dat de kracht van de Morgen-Sonne in de kruyden de overtollige vochtigheyt van den nacht suyvert. Waer over dieselve, in dese uyre zijnde ontslooten, soo is 't de rechte tijd om de kruyden te plucken, overmits dieselve dan niet al te weeck zijn, door te veele vochtigheyt, noch niet te droogh, door de overvloedige hette der Sonne-straelen.
Auteursrechtelijk beschermd