Perseveranza. Volhardinge.
Een Vrouwe in 't wit en swart gekleet, welcke verwen, om datse de uytstekenste onder alle verwen zijn, een vast opset bedieden. Op 't hoofd salse hebben een krans van sluweele bloemen, anders Amarant geheeten, welcke bloeme, wanneerse gepluckt is, bewaert wort: en nae dat alle andere bloemen vergaen zijn, soo wort dese, met waeter besprenght zijnde, weder levendigh en frisch, waer uyt dan kranskens in den Winter gemaeckt worden, door welckers volmaeckte Natuyre, dieselve den naem Nimmer-dor verkregen hebben. Op dusdanige maniere wort oock de Volhardinge onderhouden en in haer weesen bewaert. Zy omarmt een Lauwer, een boom die Ruscellus en Donus voor de Volhardinge stellen, siende op haere werckinge, om datse de blaeders en de schorse van den boom altijd groen houd.
Men kanse ook met Hemels blauwe kleederen maecken, om dat die verwe, in sich selve, nimmermeer verandert wort.