Achelous.
Dese is van Ovidius in 't IX boek Metamorph. gemaelt met een lange baerd en hoofdhayren, hebbende aen d'een sijde van 't voorhoofd een hooren, en van d'ander is het hooren meest afgebroken, gekroont zijnde met een krans van Willigen en van Riet. En Ovidius maekt hier van gewagh, wanneer dese Reviere uyt sich selve klaeght, nae datse van Hercules was bestreden:
Ick vind' my seer bespot, berooft van mijne Vrouwe,
Beset met dobble schand, en dobble anghst en rouwe:
Schoon datmen my nu kroont, met biesen, riet en blaen,
En 't hoofd met Wilgen ciert, ick moet alleene gaen.
Hy houd twee Waeter-kruycken onder zijnen arm, waer van d'eene veel waeters uytgeeft, en d'ander niet.
Achelous is een Reviere, die in Griecken seer vermaert is, komende uyt den bergh Pindus, deelende Aetolien van Arcadien, vallende eindlijck mette Zee in Malia.
Na dat de Poëten daer beuseligh af spreken, hadde Oenoe, aen Hercules haer Dochter Dianira tot een Vrouwe belooft, die seer schoon was, met desen bedinge, dat hy al het water van Achelous in eene plaetse soude brengen, want alsoo die met twee armen liep, so verdroncken alle vruchten en 't kooren gewas van de Landen, doende over al groote schaede: Daerom seytmen dat Hercules nae veele moeylijcke sloverie, strijdende met Achelous, die in een Stier veranderde, hem overwan, breeckende hem een hoorn van 't hoofd, 't welck was, wanneer hy 't water in eene plaetse leyde, waer door 't Land vruchtbaer en overvloedig wierde, en daerom wort hy met twee kruycken gestelt, waer van d'eene water geeft, en d'ander niet.
Auteursrechtelijk beschermd