Discordia. Tweedracht.
Een Vrouwe met het hoofd opgesteken, de lippen vael en by nae verstorven, de oogen scheel, bedorven en vol traenen, met bevende handen, waer in zy een Mes houd, datse by haer borst verborgen heeft: met dunne beenen en kleine voeten. Voorts isse in een dicke mist omtrocken, die haer als een net omcingelt. En aldus maeltse Aristides af.