Tempo. Tijd.
Een oud Man met vleugels, die een Circkel in de hand houd, staende tusschen een vervallen huys, hebbende den mond open, de tanden vertoonende, die als ysere tanden uyt sien.
Hy is gevleugelt, nae 't spreeckwoord, de tijd vlieght onwederroeplijck; 't welck door de eervaerentheyt soo klaer is, en om ons de plaegen van onse ellenden niet bitterder te maecken, sullen wy daer van geen langh verhael doen.
De Circkel, is een teycken, dat de Tijd altijd draeyt, hebbende uyt haer Natuyre noch begin noch einde, maer is haer begin en eynde alleen aen aerdsche dingen en aen de Elementen die Spherisch zijn.
Het neergevallen huys, de opene mond en yserige tanden, betoonen, dat de Tijd bouwt, verwoest, verteert, en alle dingen sonder kosten en moeyten te gronde werpt.
Auteursrechtelijk beschermd