Silentio nae Apulejus. Stilligheyt.
Een Man sonder aengesicht, met een Bonetjen op 't bloote hoofd, en een Wolfshuyd over de schouderen, en zijn gantsche lijf sal vol oogen en ooren wesen.
Dese Man sonder aengesicht, betoont, dat hy spreeckt met zijn gantsche gesicht, en snellijck mette tonge, stilswijgende mette oogen, met het voorhoofd en met de winckbrauwen: en om de Stilligheyt uyt te drucken, maelt Apulejus dese beeldenisse af.
't Bonet op 't hoofd, bediet de Vryheyt, die de Mensch heeft om te spreecken en te swijgen. Maer 't Bonet op 't hoofd, sonder tonge, bediet dat het beter is te swijgen als te spreecken, wanneer 't niet noodsaecklijck is: Want de oogen en ooren op 't kleed, geven te kennen, datmen moet veele sien en hooren, maer weynigh spreecken, gelijck de Wolfshuyd uytdruckt; want de Wolf, als hy iemand voor hem siet loopen, en dese als te rugge siende, den Wolf gewaer wort, soo sal den Wolf strax de sprake worden benomen, sulx dat hy naulijx, met groot geweld, eenig kleyn geluyt van sich kan geven, maer al stilswijgende, soo gaet hy met groote stappen en sprongen voort, en vlucht met zijn ge-
Auteursrechtelijk beschermd