Navigatione. Schipvaert.
Een Vrouwe die met groote bevalligheyt een Seyl houd, waer van 't einde over een Roer van een Schip hanght, siende met opmercken nae een Wouwe of Kuyckendief, die in de locht vliegt, en van verre een Schip in Zee, dat met volle Seylen komt aenlopen.
Het Seyl, Touw, Roer en Schip, zijn genoegh bekent, en drucken klaerlijck uyt watter mede gemeent wort. De Wouwe of Kuyckendief is een roofachtige en gulsige Vogel, en wort van de Oude, gelijck Plinius verhaelt, gelooft, datmen daer van het stieren van 't Roer heeft geleert, om dat dieselve in de ruyme velden, door zijn swayen en drayen, nu hier en daer vliegende, met een groote aerdigheyt sijnen steert weet te wenden en te keeren, even gelijck een Schip, dat door behulp van de Seylen, nu voorwaerts dan achterwaerts of sijdwaerts, seylt en laveert, hoe verbolgen de Zee oock is, doende even als dese Vogel. En hier van een klaere proeve hebbende genomen, soo wilden zy dat dese Vogel voor een Hieroghphisch beeld, van de Schipvaert, soude worden gestelt.
Auteursrechtelijk beschermd