Congiuntione delle cose Humane. t'Saemenvoegingh van de Menschlijcke dingen.
Een knielend Man, die de oogen ten Hemel heeft opgeslaegen, en seer ootmoedigh een keeten houd met beyde handen, die van den Hemel en van een sterre komt afdaelen.
Daer is geen twijfel aen, of nae het getuyghnis van Macrobius en Lucianus, wort dese bovengeseyde keeten genoemt een t'samenvoeginge van de Menschlijcke mette Godlijcke saecken, en een sekere gemeene band, mette welcke, als het God belieft, hy ons tot sich treckt, en heft onse verstanden, opwaerts, nae den Hemel, alwaer wy door onse eygene kracht en al onse vermogen niet konnen opklimmen: Also datmen hier door heeft willen uytdrucken, dat, wiens gemoed door een Godlijck welbehaegen bestiert wordt, bequaemlijck dese keeten kan uytbeelden, die uyten Hemel en van de Sterre nederdaelt: Overmits dese de kracht is van een Godlijcke inblaesinge, en van soodanigh vier, als Plato gewilt heeft dat alle Menschen souden deelachtigh wesen, ten eynde zy hare zielen tot haeren Schepper en ten Hemel souden oprechten. Daerom is 't betaemlijck dat wy onse wille, in den wille Gods, oock in alle dingen gelijckmatigh en gelaeten stellen, en God bidden dat hy daer in met ons handele nae zijne heylige genaede.
Auteursrechtelijk beschermd