Dialectica. Reden-kavelingh.
Een jonge Vrouwe, die eenen Helm met twee Pluymen, waer van d'eene wit en d'ander swart is, op 't hoofd draeght, en in plaets van de Helm-kam salse een Maene hebben, met een Rapier of Steckade, in de rechter hand, die van alle beyde sijden snijt en steeckt, houdende dieselve met de hand in 't midden tusschen 't een en 't ander punt. Hebbende de rechter hand geslooten, de vuyst vertoonende, staende met groote vaerdigheyt en stoutigheyt over einde.
De Helm bediet de kracht des Verstands, die insonderheyt in de Redenkavelinge vereyscht wort.
De twee Pluymen vertoonen, dat soo wel 't waerachtige als het valsche met bewijslijcke reedenen door dese konst verdedight wort, die 't eene en 't ander lichtlijck oplost, even gelijck de wind de pluymen opwaeyt: En de reedenen die een werckinge van een dapper verstand zijn, zijn als de pluymen, die door de hardigheyt van den Helm beschut worden, en die sich in dese gelegentheyt recht, schoon en gelijckmaetigh vertoonen.
De Maene die zy op 't hoofd heeft, als een Helm, bediet het selve, want Pierius Valerianus, in zijne Hierogliphica, verhaelt, dat Clitomacus de Redenkavelinge by de Maene vergeleeck, om de verscheyden gedaenten die zy aennam.
't Selve bewijst oock 't Rapier mette twee punten: De slincker hand, op de maniere als geseyt is, vertoont, dat als Zeno de Redenkavelinge wilde vertoonen, was hy gewoon de hand af te maelen mette vingers dicht toegeslooten: Willende daer door te verstaen geven, de enge wegen, en de kortheyt van de voorstellingen, door de welcke zy bestiert wort.
Auteursrechtelijk beschermd