Immutatione. Onveranderlijckheyt.
Een gewapende Vrouwe in 't weerschijn gekleet, hebbende aen de slincker sijde een Rapier, en met beyde handen so scheurtse een linnen Laecken.
Alsoo de kennisse van dit beeld een langh bedietsel vereysschen soude, soo willen wy 't selve, ten meerendeel, stellen aen de scherpsinnigheyt van de kloecke verstanden: doch sullen alleen soggen, datse een gewapende Vrouwe geschildert wort, om te betoonen, dat de veranderinge die alle geschapene dingen onderworpen is, door haer selve sterck is, en onder haer wapen-tuygh bewaert wort, te weten onder de beweginge der Hemelen, diewelcke zijnde van verscheyden stoffe en van vaste materie, soo zijnse daer door oorsaecke van haere beweginge, daer nae van de hette, daer nae van de voort-teelinge en van de bedervinge, die al by beurten voortkomen, en dat nae de leere van Aristoteles, en dieselve worden oock in dese maniere onderhouden.
Het linnen Laecken wort by de Poëten by 't Fatum of Noodlot genomen, gevende 't selve aen de Parcken of Goddinnen van leven en dood: Waer over de uytleggers van Theocritus reeden geven, seggende, dat het linnen in der aerden wast, en daer nae wort het in korter tijd bedorven: alsoo moet oock een Mensch, die uyt dieselve aerde geboren is, door de noodwendigheyt der Natuyre wederom tot aerde worden.
De handen die tegens malkanderen het linnen van een ander scheuren, zijn de tegenstrijdige hoedanigheden, die door kracht van de beweginge des Hemels, de aerdsche dingen verwoesten en wederom vermeerderen. En wort de vermeerderinge te kennen gegeven door het scheuren van de twee lappen linnen in verscheyden deelen.
* * *
De Parcae waeren drie Goddinnen, nae der