Musica.
Men schildert haer af datse aen de boord van een klaere Fonteyne sal sitten, daer rontom veele Swaenen swemmen, alwaer een kindeken in 't midden sit met vleugels aen sijne schouderen, met een bol en sacht aengesicht. Houdende op 't hoofd een krans van bloemen, diewelcke Zephirus vertoont, die de wangen heeft opgeblaesen, en een luchtig windeken onder de Swanen spreyende, schijnen de veeren van de Swaenen, sich soetjens te bewegen. Want gelijck Aelianus seyt, soo singen dese Vogels niet, ten zy dat Zephirus waeyt; gelijck oock de Musicanten niet vrywillig plaghten te singen, ten zy datter een lieflijck windeken van haer lof komt suysen, en oock by soodanige persoonen, die in haere soetstemmigheyt smaeck hebben.