Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Bugia. Logen.

Een Vrouwe die sich soo veel mogelijck is, in haere kleeders bedeckt en omwonden heeft, wesende 't kleed van d'eene sijde wit en van d'ander swart, hebbende op 't hoofd een Exter, en in haer hand den Visch Seppia.

Het deel van 't witte kleet vertoont, dat een logenachtigh Mensch, in den eersten, wel wat waerheyts spreeckt, om daer onder zijn logen te verbergen, volgende daer in den Duyvel, die gelijck S. Chrysost. over Mathaeum seyt, toegelaeten is, somtijts waerheydt te spreecken, om dat hy de logen al soetjens, onder zijne seldene waerheyt, soude aenprijsen.

Het ander deel van 't kleed is swart: volgende daer in Triphon den Griexschen Grammatist, diewelcke seyde, dat de Logen een swarte steert hadde: en om dieselve reeden, is haer de Exter op 't hoofd geset, zijnde van

[p. 309]

verscheyden verwe. En het Vischken Seppia, daer van Pierius gedenckt, wanneer 't sich voelt beknelt te zijn, soo laet het uyt zijn steert een sekere swarte vochtigheyt schieten, waer in het sich verberght, meenende door soodaenigh bedrogh, den Visscher te ontvluchten. Alsoo verdonckert sich oock de Logenaer, door 't versieren van zijne logens, als die nimmermeer komt in 't licht van een goede naeme.