Riso. Lach.
Een Ionghsken in 't groen gekleet, met een Bonnetjen op 't hoofd, dat met allerhande veeren geciert is, die daer lichtigheyt en ongestaedigheyt bedieden, waer uyt de onmaetige lach plagh voort te komen, nae de spreucke der wijsen: Risus abundat in ore stultorum. Dat is: De Mond der Sotten is vol Lach.