Riso. Lach.
Een schoon Ionghman met veelderleye verwen gekleet, staende in 't midden van een bloemrijcke en groene weyde, hebbende op 't hoofd een krans van Roosen, die er beginnen open te gaen.
De Lach is een kind van de vrolijckheyt en een verspreyinge van snelle geesten, die in 't middelrift beweeght worden, uyt oorsaecke van de verwonderinge, die de middelste sinnen daer uyt ontfangen.
De Lach wort Iongh geschildert, om dat de teere en jonge Ieughd, meest tot lacchen is genegen, 't welck ten meestendeel van de vrolijckheyt heerkomt. Daerom wort hy Iongh en schoon geschildert.
De Velden worden geseydt te lacchen, wanneer zy groen werden, en de bloemen, wanneer die sich openen: en daerom passen zy beyde op dit beeld.