Koetse van de Sonne.
De Sonne wort vertoont door de beeldenisse van een stout en naeckt Ionghman, die geciert is met een goude kuyf, waer uyt veele straelen schieten, mette rechter arm recht uytgestreckt, houdende in de opene hand drie beeldekens, die de drie Gratien vertoonen: in de slincker hand sal hy een boge en pijlen hebben, en onder de voeten sal een Slange leggen die hy met sijne pijlen heeft gedoot.
Iongh wort hy gemaelt, door 't aensien van de Poëten, onder de welcke Tibullus seyt, dat Bacchus en Phoebus in der eeuwigheyt jong blijven. En door de Ionckheyd wilden zy uytdrucken de kracht van de Sonne, altijd voortbrengende door sijn warmte, nieuwe en schoone dingen. De drie Gratien hout hy met de slincker hand, om te betoonen, dat alles wat schoon en goed in dese Werreld is, te saemen door zijn licht voortkomt, en dat het selve, ten meesten deel daer door is voortgebracht.
Met de doode Slangh en mette pijlen wort hy gemaelt, om de fabel van Phiton nae te bootsen, diewelcke van Apollo doorschoten wierde, die alleen daer toe versiert is, om de jeughdelijcke werckingen te vertoonen, die de kracht van de Sonne op d'aerde werckt, opdroogende de overtollige vochtigheden, en de verrottinge wegh nemende.
Dese beeldnisse staet met groote bevalligheyt op de koetse, die in Ovidii Metamorph in 't 2 boeck beschreven wort:
Haer Koets met peerlen is bemaelt,
Wiens As en Roer met goud bestraelt,
Wiens wielen door 't geswaey vergult,
Den dagh heeft helder opgehult:
Van silver, peerl en luchtigh goud,
Zy sulcken licht te saemen stout,
Dat niemant kan dees Koets bespien,
Hoe snel hy magh ten Hemel sien.
Dese Koetse, gelijck Boccatius verhaelt, heeft vier raeders, overmits dieselve in haeren Iaer-loop, vier veranderingen des tijds veroorsaecken. Zy wort voorts getrocken van vier Paerden, van de welcke het eerste van de Poëten Pirous genaemt is, het tweede Eous, het derde Ethon, het vierde Phlegon, en met dese viere is vertoont de hoedaenigheyt en de wegh van den dagh. Derhalven wort Pirous, 't welck het eerste Paerd is, root gemaeckt; om dat in 't begin van den Morgen, de Sonne sich uyten rooden vertoont, en dat door de dampen die zy van het Aerdrijck treckt. Eous, het tweede paerd vertoont sich wit, overmits de Sonne sich verspreyt en de dampen verjaeght hebbende, helder en klaer is. Het derde paerd is Ethon en wort vlamroot vertoont, treckende nae den geelen, om dat de Sonne, gaende in den derden Hemel, sich selven alderhelderst en blinckenst vertoont. Het vierde paerd is Phlegon, en dat wort met geel gemaelt, maer dat nae 't swarte treckt: om te bewijsen de afwijckinge der Sonne nae der aerde, ter tijd, dat zy ondergaet en 't aerdrijck verduystert.
Auteursrechtelijk beschermd