Carro di Saturno. De Koetse van Saturnus, nae de beschrijvinge van Boccatius.
Een oud, lelijck, vuyl en traegh Man, die 't hoofd met een slordig laecken heeft omwonden, siende droevigh en van swaermoediger aert, met gescheurde kleederen. Hy sal in de rechter hand een seyssen houden, en mette slinckerhand een kindeken, dat hy, met opgesparde kaecken, schijnt te willen verscheuren.
Dese beeldnisse sal staen op een koetse, die van twee swarte ossen, of van twee groote slangen wort voortgetocken. En boven op dese Koetse sal een Triton staen, zijnde een Zee-God, met een Trompet of een groote kinckhooren aen den mond, als of hy wilde blaesen, doch dat sal schijnen, als of de steert van dese Triton, in 't platte van dese koetse begraven en in de aerde vast was.
Hy wort, nae dat Boccatius hem, in de Afkomst der Goden, afbeelt, seer treurigh gestelt, om de swaermoedigheyt van dese Planeet uyt te drucken. En om dat Saturnus, nae der Ouden afbeeldinge, voor den tijd wierde genomen, daerom maelden zy hem oud af, om dat dees ouder de melancolie of swaerhoofdigheyt wel past.
Het ingewickelde hoofd en traege opsicht, bedied het droevige opsicht van de sterre van Saturnus en van haere traegheyd.
Lelijck wort hy gemaelt, vermits het Saturnus eygen is, vuyle en oneerlijcke manieren toe te staen.
Met een seyssen wort hy vertoont, overmits de Tijd alle dingen mayt en wegh neemt. Gelijck oock door den seyssen wort verstaen de bouwinge van 't land, 't welck hy aen de Italianen leerde, zijnde haer 't selve eerst onbekent.
Het kindeken dat hy verslint, betoont dat de Tijd die selve dagen verwoest, van de welcke hy vaeder en voortteelder is.
De swarte Ossen voor zijn koetse worden hem gegeven, overmits soodanige aen hem plachten geoffert te werden, gelijck Festus Pompejus seyt.
Men kan oock seggen dat hem dese Ossen tottet ploegen van den Ackerbouw gegeven zijn, alsoo de Ackerbouw hem moeylijck viel, sonder de hulpe van de Ossen.
De Triton boven sijne Wagen met den begraven steert, bediet, dat de Historie begint in den tijd van Saturnus, en dat achter de tijd, alle dingen onseker en duyster zijn, 't welck de steert van Triton bediet, diewelcke in de aerde vast en verborgen is, want voor de Tijd wasser geen stoffe om een Historie te beschrijven.
Auteursrechtelijk beschermd