Carro del Terra. De Koets van de Aerde.
Boccatius in de af komst der Goden, maelt de aerde af een Vrouwe, met een hulsel op 't hoofd, en met een kroone van toorens, waer over zy van de Poëten getoorent geheeten wort. Zy is geciert met een kleed van veel bladers van boomen, en van groene kruyden en bloemen, houdende metten rechter hand een scepter en mette slincker een sleutel. Zy sal sitten op een vierkante wagen met vier raeders, en op die selve wagen zijn eenige sitplaetsen ledigh, voortgetrocken zijnde van twee Leeuwen.
De getoorende kroone betoont, dat het aldus op der aerde gestelt is, wesende de ommeloop der aerden als een koninxkroon geciert met steeden, toorens, kasteelen en dorpen.
Het kleed mette verciersels van kruyd en bloemen, bedieden de bosschen en oneindelijcke andere dingen, waer mede de vlackte des aerdrijx bedeckt is.
De scepter in de rechter hand, bediet de Koningrijcken, Rijckdommen en macht van de Heerschappers der Werreld.
De sleutel, nae dat Isidorus verhaelt, is om te bewijsen dat de aerde by winter tijd wort gesloten, en verberght het saet dat onder haer gesaeyt is, ter tijd dat het begint als bloeyende in de Lenten uyt te komen, en wort dan geseyt dat de aerde haer ontsluyt.
De Leeuwen, die de karre trecken, vertoonen het gebruyck van den Landbouw in 't saeyen, want de Leeuwen (gelijck Solinus verhaelt in zijne wonderwercken) zijn gewoon haere reyse door 't stof te doen, en dan decken zy haere voetstappen wederom met stof toe, en dat door 't slingeren van haeren steert, ten eynde de Iaegers haeren wegh niet souden bespieden.
Insgelijx doen oock de bouwlieden, want als zy het saet inder aerde hebben geworpen, soo decken zy haestelijck de voorens, ten einde de Vogels het gesaeyde niet souden op picken.
De sittplaetsen, als wy geseyt hebben, willen wy nergens anders toe invoeren, als om te betoonen dat niet alleen de huysen, maer oock de steeden dickwijls door den krijgh of Peste leedigh blijven. Ofte dat op het vlacke der aerde, veele plaetsen leedig staen en onbewoont zijn. Of dat de aerde veele plaetse leedigh houd, voor 't geene daer noch op sal wassen.