Virtu insuperabile. Onverwinnelijcke Kracht of Dapperheyt.
Een Vrouwe met een schoone wapenrustinge, houdende in de rechter hand een spiesse, en in de slincker arm een schild, waer in een Eyckenboom staet, hebbende op den Helm een Lauwer tack, die wel gedreight maer niet van den blixem neder geslagen was, met een spreucke, nec sorte nec fato. Dat is, noch by geval noch door 't noodlot.
De dapperheyd is als een Krijgsheldinne, die gestadigh mette sonde te velde gaet, en wort gewapent geschildert, metten blixem, diewelcke, gelijck Plinius verhaelt, soo veele macht niet heeft, dat zy den Lauwer kan quetsen, gelijck oock de dapperheyd met geen ongeregelde toeval, hoedanigh die zy, kan geschonden werden.
De Ilex of Eyke wort in 't schild gemaelt, anders nergens om, dan dat de dapperheyt vast en bestandigh is, gelijck een boom die diep gewortelt staet, hebbende wyde tacken en breede bladers, en hoe die selve meer besnoeyt wort, te meer botse uyt, en krijght te grooter kracht: daerom wortse de dapperheyd toegepast, die in vervolginge of aenvechtinge sich voornamelijck ontdeckt en sien laet.
Men souder oock een yser Vercken konnen ter sijden maelen, 't welck anders geen voorbereydsel doet om zijn leven te beschermen, als dattet sich selve intreckt, om sich selve te verdedigen, staende op zijn eygen kracht, om haestelijck alle aenvallen en geweld, die van ter sijden aenkomen, te wederstaen. Waer op Horatius oock speelt, seggende, datmen sich moet door zijn eygen kracht beschermen.