Puglia.
Een Vrouwe die van de Sonne verbrant is, zijnde luchtigh gekleet, waer op eenige beestjens loopen Tarantole geheeten, wesende als groote Spinnen, gestreept met verscheyden verwen: en sal dese beeldnisse staen ofse danste, hebbende om 't hoofd een krans van Olijven met sijn vruchten, houdende seer aerdigh mette rechter hand een bos kooren-ayren, en een tack Amandelen met blaeden en vruchten, hebbende aen d'eene syde eene Oyevaer, die een Slange in den mond hout, en aen d'ander syde verscheiden instrumenten om te speelen, doch in 't besonder een Trom, of een Schalmey.
Dit Landschap is van d'Oude Apulia genoemt, van Apulus, dien seer ouden Koningh van dese plaetse, die alhier, lange voor den Trojaenschen krijgh, quam woonen.
Verbrant en licht gekleet isse gemaelt, om de groote hette en drooghte, die ten meestendeel in Puglia wort gevonden. Waer over Horatius en Persius dit Landschap naemden, het dorstige Apulia.
De Tarantole mette verscheyden verwen geplackt, als Dierkens die seer bekent en alleen dit Landschap eygen zijn, worden op 't kleed gestelt, om de verscheydentheyt van haer venijn te vertoonen, gelijck Mathiol. over Dioscoridem verhaelt: Want als dese Dieren iemant steecken, soo gebeuren daer uyt wonderlijcke, vreemde en seer seltsaeme toevallen: want eenige singen, andere lacchen, andere klaegen, dese krijten, die slaepen, die waecken, die danssen, die trillen en beven, die sweeten, en andere lijden andere quellingen en sieckten, jae worden mal, en als ofse waeren beseten. En dit komt nergens anders van, dan door de verscheydene Natuyren van dese Dierkens, als mede door de Natuyre van die geene, die van haer zijn gebeeten, en oock nae de daegen en uyren.
De verscheydenheyt van de instrumenten om te speelen, vertoont, gelijck Mathiolus verhaelt, dat het venijn van dese dierkens sich geheel laet versachten en overwinnen door de Musijck van 't speelen, en daerom heeftmen aldaer een gewoonte om altijd dagh en nacht te laeten speelen, ter tijd de gequetste is genesen. En het langh speelen en danssen, 't welck in dese beeldnisse wert vertoont, doet het sweet voor den dagh komen, 't welck dan, door 't geweldigh bewegen, de quaedaerdigheydt van het venijn, krachtlijck overwint. En alhoewel dese instrumenten, op andere plaetsen alleene tot lust en vermaeck worden gebruyckt, niet te min, soo gebruyckt men die in dese Provintie, niet alleen tot lust, maer oock tot nootsaecklijckheyt, gelijck geseyt is.
De Oyevaer worter mette Slange in de mond gestelt, om dat dit Dier in geen ander deel van Italien zijn nest maeckt als in dit Landschap, waer over men seyt, dat het oock by lijf straffe verboden is, eenigen Oyevaer te dooden, door de Weldaed die zy 't land doen, om dat zy 't selve van de Slangen suyver houden.
Auteursrechtelijk beschermd