Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Adolescenza. Ionckheyt.

Een Maeghdeken van schoon opsicht met bloemen gekranst, lacchende en vrolijck, met een kleed van verscheyden verwen.

Iongelinghschap is soodanigh Ouder des Menschen, dat sich van het thiende Iaer tot het twintighste bepaelt, in welck Ouder de Mensch, door middel van de sinnen, begint te leeren en te verstaen, doch niet om iet vasts te wercken, ten zy alleen in 't wilde. Dees Ouder begint als nu kracht te krijgen in de sinnen, waer door de reeden wort opgeweckt om te verkiesen en te willen, en dit wordt genaemt het aenwassen of vermeerderen.

Het kleed van verscheyden verwen is een oude vindinge: Want de Egyptenaers als zy in haere schilderyen de Iongelinghschap wilden afbeelden, maelden zy een kleet met veele verwen, uytdruckende de vluchtigheyt

[p. 223]

van 't Ieughdelijck verstand, en de veranderlijckheyt van de lusten, die den Iongelingen plagh over te komen, terwijlen zy in dese frische Iaeren zijn: Derhalven worter geseyt, dat de wegh van den Adelaer in den Hemel, van de Slange op der aerden, van een schip in de Zee, en van een Iongelingh, swaerlijck zijn te kennen, gelijck Proverb. 3 te sien is.

De krans met bloemen, is de uytbeeldinge van den lach, diewelcke vrolijckheyt beduyt, als die sich, in dees Ouder, plagh te vertoonen, en daerom wort het Maeghdeken vrolijck gemaelt en schoon van opsicht, om dat Salomon, in sijne spreucken seyt, dat een vrolijck gemoed een bloeyend ouder maeckt.