gelijck die geene, die droogh en heet van herten zijn, seer lange toornigh blijven, gelijck Galenus seyt, alsoo zijn die geene, die heet van harsenen zijn, hartneckigh in haer gevoelen, en in haere eerste vattinge. En hierom wordt dese Vrouwe oock oud gemaelt, om dat haere temperature of aert de aerde gelijck is: en daerom zijn die geene die grove geesten en bloed hebben, bot en slecht van verstande, gelijck Aristoteles daer van in sijne Zeedekonst seer Goddelijck spreeckt: Dit moetmen weeten, seyt hy, dat de hartneckige nae geene reeden luystert, maer geeft alle slagh van hertztochten en begeerlijckheden plaetse, en om 't welstaens wille, laet hy sich overwinnen, zijnde dese Menschen niet anders als stijfhoofdige en fantastique. Want de onverstandige, boersche en botte, plachten dit gebreck te hebben, datse sich in haere hartneckigheyt verheugen, treurigh zijnde, dat haere meeninge, als valsch wort vertoont, sich inbeeldende dat dieselve als vaste en onverbreecklijcke besluyten behoorden te zijn. Maer in 't tegendeel, zijn die geene, die van een spitssinnige geest en suyver bloed zijn, wacker van verstande, en wel, nae de reeden, te versetten.
Met swart wort zy gekleedt, om dat gelijck de swarte verwe, geen andere verwe aenneemt, als zy aldereerst heeft aengenomen, alsoo druckte oock de stijfsinnige sijn gevoelen soo vast, als met een zegel, aen sijn voorhoofd.
De vleugels aen 't hoofd, bedieden de snelle begrijplijckheyt die in de inbeeldinge bestaet.
De Slange diese in de slincker hand hout, bediet de snoode natuyre der geene, die qualijck ingenomen zijnde, de reedenen van andere luyden niet willen aennemen, hoe deughdigh en goed dieselve mogen wesen. Daer over seyt David Ps. LVIII, dat haere rasernie den Adder gelijck is, als een doove Adder, die de ooren stopt voor de stemme des besweerders, die wel kan besweeren. En Galenus uytleggende de werckinge van de waen of het valsch gevoelen, seght, wanneer de valsche waen de herten der Menschen eerst heeft ingenomen, soo maecktse die niet alleene doof maer oock blind, alsoo datse niet konnen sien, 't geene andere soo klaer als de Sonne, voor oogen hebben. Dat de Slange onbeweeghlijck over eynde op 't aenbeeldt staet, betoont, dat gelijck 't aenbeelt vast en onbeweeghlijck blijft tegen het slaen van den haemer, dat alsoo, die de eerste indruckinge in 't gemoed hebben gevat, vast in haer gevoelen blijven staen, hoe valsch het oock soude mogen wesen.