Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Anno. 't Iaer.

Een Man van middelbaer Ouder, met vleugels aen de schouders, en mettet hoofd, hals, baerd en hayren, vol sneeu en ys. De borst en de syden root, en rontom veele kooren-ayren, de armen groen en vol van alderleye slagh van bloemen, de dyen en beenen aerdighlijck bedeckt met druyven en wijngaert bladers: hebbende een slange in de hand, die in een circkel geslingert en de steert in den mond houd, in de slincker hand heeft hy een spijcker.

Gevleugelt wort hy gemaelt, door 't aensien van Petrarcha, seggende, de uren, dagen, macnden en jaeren vliegen.

Het Iaer, nae de gemeene maniere, begint in Ianuarius, wanneer de sneeu en het ys overvloedigh is. En daerom is hem de sneeu op 't hoofd geset. En overmits de Lente het aerdrijck met allerleye bloemen verciert, en de velden en kruyden, in desen tijd beginnen voort te komen, daerom zijn de armen aldus verciert.

De Somer om datse seer heet is, en 't koo-

[p. 213]

ren over al rijp, soo wort hy mett orst en syden root gemaeckt en met kooren-ayren.

De Druyven aen de beenen, vertoonen den Herfst, 't welck het laeste deel des Iaers is. De Slange in 't ronde mette steert in den mond, is een seer oude beeldenisse van 't Iaer, want het Iaer keert wederom tot sich selve, en het beginsel van 't eene Iaer verteert het eynde van 't ander, gelijck de Slange, in den circkel, sijnen eygen steerr bijt.

Festus Pompejus verhaelt dat de Oude Romeynen, het Iaer aen de muyre spijckerden, slaende alle Iaeren aen den Tempel eenen spijcker, en nae 't getal van dese spijckers, telden zy de Iaeren, en daerom kan men seggen, dat de spijckers het getal der Iaren zijn.