Ira. Gramschap, Toorn.
Een Vrouwe in 't rood gekleed, met swart gekoort, zijnde blind, schuymbeckende, hebbende tot een ciersel op 't hoofd, een kop van een Rinoceros, en ter syden een Cinocephalus.
Statius beschrijvende 't huys van Mars in 't land van Thracien, seyt onder veele andere, dat de Gramschap root was. Want zy komt door 't ontstellen van 't bloed, en verweckt altijd wraecke, tot schaede en ondergangh van andere luyden, en daerom is zy met swart gekoort.
De Rinoceros is een Dier dat seer traegh is tot Gramschap, en moet langh geterght zijn, maer als 't vergramt is, is 't wreeder als eenige andere dieren. En als de Egyptenaers de Gramschap wilden uytbeelden, soo maelden zy een Cinocephalus, zijnde het gramste Dier van allen.
Blind en schuymbeckende isse vertoont, om dat de Mensch, die van de Gramschap overheert is, het licht van de reeden verliest, soeckende met woorden en wercken een ander te beschadigen. Waer van dese Dichten zijn gemaeckt:
Gramschap is een wreed bewegen,
Die de ziele maeckt verlegen,
En met donckre mist bedeckt:
Die het hert doet bitter sieden,
En voert in den dood die lieden,
Als 't schuym op haer lippen treckt.
Die de borst vol vlam ontsteecken,
Drijst tot wraeck en boose treecken,
En verblint dat eel verstand:
Dat in onbedachte stoutheyd,
Vol gevaer en vol benoutheyd,
Werpt Gods goedheyt van der hand.
En stort soo d'ellende ziele,
In een doodelijck vernielen,
Dat zy is van God berooft.
Soo dat zy Gods gunst verduystert,
't Recht en al de Reeden kluystert,
En haer schoone glants verdooft.
Petrarcha singht:
Toorn is korte Raesernye,
Soose strax niet wort gestut,
Die sijn Meester graeft een put.