Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Religione. Godsdienst.

Een Vrouwe van Majesteyt en staetigheyt, gekleet met een kostelijcke Mantel, tot een Pivial of opperkleed, hebbende 't hoofd bedeckt, waer op de Heylige Geest met sijne straelen, in de gedaente van een Duyf, uytglinstert. Staende op eenen vierkanten steen, Christum uytdruckende, die daer is de waerachtige Hoeksteen, die als de Propheet seyt, van de bouwluyden des Ouden Wets is verworpen geworden, en daer nae gestelt zijnde tot eenen vasten steen van de Hevlige Kercke, soo kander dan geen ander fundament geleyt worden, gelijck Paulus seyt.

Dese beeldnisse heeft aen d'eene syde een kindeken mette Wet Moysis, met eenige Roosen en dorre tacken, om uyt te drucken de verledene ceremonien van de oude Offerhanden, en aen d'ander syde sal een

[p. 173]

ander kindeken staen, dat het Euangelium in de hand heeft. Want in Christo houden alle Prophetien en Ceremonien van de Oude Wet op.

Zy hout in de slincker de Priesterlijcke roede van Aaron, en in de rechter de Kercklijcke sleutelen, om nae der Menschen wercken of verdiensten den Hemel te sluyten of te ontsluyten.

Nae dit beeld, is het ontwerp van onse waere en heylige Religie van de H. Apostelen en Vaderen getimmert, op den waeren Hoecksteen: en dat door de vier Euangelisten, schrijvers van de Nieuwe Wet, vol des H. Geestes, des Godsdiensts, Yver, Vriendlijckheyt en Liefde.