Fama of Gerucht.
Een Vrouwe met een dun kleed, dwars over, tottet midden van de beenen opgeschort, als of zy luchtigh wilde loopen, hebbende twee groote vleugels, en over al sullen pluymen en oogen, monden en ooren zijn. Zy hout in de rechter hand een Trompet, gelijckse Virgilius beschrijft:
't Gerucht is eenigh quaed, daer van geen snelder leeft,
En dat alleen haer kracht van haere snelheyt heeft:
Schoon 't is noch kleyn en teer, soo krijght het gaende vleugels,
En vliegt door aerd en locht met los gebonden teugels.
En kort daer onder seyt hy,
Van voeten is het snel, van vieugels ranck en licht,
Een monster groot en wreed, daer yder een voor swicht.
Een wonder die het siet, vol monden en vol ooren,
Het vlieght by nacht en krijt, seer yslijck om te hooren.
Haer oogen noyt de nacht noch soete slaep besluyt,
En 's daeghs soo sit het stil. Vol veeren is haer huyd,
Met oogen gau ter wacht, en menighte van tongen,
Die boven op de spits op kerck en daecken sprongen.
Verbaesende de Stad, met een hartneckte sucht,
Boodin soo wel van 't waer' als van het valsch gerucht.
Auteursrechtelijk beschermd