Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Oratione. Gebed.

Een Vrouwe in 't groen gekleet en geknielt, de oogen ten Hemel opstaende, uyt wiens mond een viervlamme komt, houdende de voorste vinger van de slincker hand op de borst, als of zy 't Hert wilde vertoonen, slaende mette rechter hand voor een poorte die toegeslooten is.

't Gebed wort in 't groen gemaelt, door de hope die zy heeft om de genade die God belooft te verkrijgen, en die insonderheyt door onse ootmoedigheyt verweckt wort, die door 't knielen wort vertoont, 't welck van ouds af geweest is een teycken van eere en onderwerpinge. Dies de Schrijver seyt, dat hy niet weet, of dit door eene natuyrlijcke instortinge geschiedt, of om dat de vinder van dese ceremonie geweeten, en daerom gestelt heeft, dat de kinderkens ter-

[p. 134]

wijlen zy noch by de Moeder zijn, gelijck Gorop. Becanus verhaelt, mette knyen de wangen en oogen raecken, waer uyt de traenen rollen, en dat, daer door, sich God laet versoenen, wanneer men hem vertoornt.

De oogen ten Hemel gekeert, bedieden, dat het geene men van God, door het Gebed begeert, oock ten Hemel behoort, alwaer onse Vaderland is, en niet op der aerde, alwaer wy slechts Pelgrims zijn.

Door de vlamme die uyt den monde gaet, wort verstaen, de brandende genegentheyt des Gebets, 't welck het gemoed in de Liefde Gods ontsteeckt.

De voorste vinger waer mede zy 't Hert vertoont, is een teycken dat het Gebed eerst uyt het hert, en daer nae uyten monde moet komen. En 't kloppen aen de poorte bediet, dat de Mensche door sijne gebeden, God moet moeylijck vallen, met vaster hope om sijn voornemen te verkrijgen, met een seker vertrouwen in de woorden Christi: Bid en ghy sult verkrijgen, soeckt en ghy sult vinden, klopt en u sal open gedaen worden. Lucae XI.